From Mooladhara to Void, Derby 1982 1982-07-10

Location

England

Talk duration

95'

Category

Public Program

Spoken Language

English

Audio

Available

Video

Available

Shri Mataji Nirmala Devi

Publiek programma: Muladhara tot Void

‘Je moet je Zelf kennen’

Derby, Verenigd Koninkrijk

10 juli 1982

English transcript: ISDP verified

Nederlands: eindversie 07/10/2011

Ik dank alle Sahaja yogi's van Derbyshire en Birmingham om me deze mogelijkheid te geven de zoekers van deze plaats toe te spreken. We hebben zoekers in de hedendaagse tijden – dit is een heel uniek gegeven. We hebben nooit eerder zoekers gehad, tenminste niet zo veel. Er waren mensen die geld zochten, zoals er zoveel zijn tegenwoordig, die zoeken naar macht, in land na land. Er waren er velen die deze zaken zochten, maar weinigen zochten parels van Gods gelukzaligheid, zeer weinig. De reden hiervan was dat het bewustzijn, het collectieve bewustzijn van mensen zich waarschijnlijk nog niet in staat achtte, of waarschijnlijk nog niet de noodzaak inzag van het zoeken.

Maar tegenwoordig is er zo’n mooie combinatie, in de zin dat er zoekers van zeer hoge kwaliteit geboren worden op deze aarde. Diegene die zoeken zijn met zeer veel. Het zijn er niet één of twee die hier en daar op een bergtop zitten, in een grot of wat dan ook, en proberen te mediteren, maar er zijn er zoveel die zoeken, die zich ontevreden voelen met zichzelf, met alles wat ze hebben. Ze hebben het gevoel dat er iets meer moet zijn. Zij die het gevoel hebben dat ze nog niet hun betekenis hebben gevonden, zij die het gevoel hebben dat ze het doel van hun leven moeten ontdekken, zij die het gevoel hebben dat er iets hogers moet zijn dan waar zij zich mee bezig houden. Al deze mensen zijn zoekers, niet alleen sinds vandaag maar sinds duizenden jaren.

In de tijd van Christus waren er geen, moet ik zeggen, want zelfs degenen die Christus als zijn discipelen nam werden hier in feite toe gedwongen; hij moest naar hen op zoek gaan, hen vinden en hen erover vertellen. Dus, het moet gezegd worden dat dit heel belangrijke tijden zijn in de geschiedenis van de schepping, waarbij er zoveel zoekers zijn, maar het probleem met de zoekers van tegenwoordig is dat ze niet weten waar ze naar op zoek zijn. Ze hebben geen idee naar wat ze moeten zoeken. Hoe moet je zoeken? Wat moet je verwachten? Het is een onbekend terrein dat ze betreden. Het is hen heel onbekend. En dit onbekende terrein waarnaar ze op zoek zijn wordt nu door zoveel mensen vertegenwoordigd. Iedereen zegt: “Ik ben degene die de antwoorden zal aanvoeren.” Een ander zegt: “Ik ben degene die het kan doen.”

Vanzelfsprekend ontstaat er verwarring. De hedendaagse tijden zijn tijden van verwarring. Grote verwarring. En wanneer er zo’n soort verwarring ontstaat, dan pas ontdekken we ook een belangrijke oplossing, een permanente oplossing om het probleem voor eens en altijd op te lossen. Nooit tevoren heeft er zo’n verwarring bestaan in de geest van mensen als vandaag de dag, met betrekking tot goed en kwaad. Nooit in deze mate. Wanneer men vroeger zei: “Dit is niet goed,” deden ze het toch, wetende dat ze fout waren. Als het goede mensen waren, zeiden ze: “Oké, dit is goed, we zullen het goede doen.” Maar iedereen wist wat verkeerd was en wat goed. Wat ze ook deden. Maar vandaag de dag weet niemand meer wat goed is en wat verkeerd.

Los van goed en verkeerd, gaat het nog veel verder dan dat – je moet jezelf kennen. Omdat we dit soort bewustzijn in ons hebben waarmee we onszelf niet kennen, kennen we het absolute niet. We leven in een wereld die relatief is, iedereen schijnt zich hiervan bewust te zijn. Misschien in het onderbewustzijn of misschien in het onbewuste, maar ongetwijfeld bestaat er in elk van ons het gevoel van: “We weten het niet”. En dit is een heel oprecht gevoel. Het is een heel subtiel gevoel dat zegt: “We moeten meer weten.” Als we nu het woord ‘weten’ zeggen, dan denken we zoals wanneer ik zou zeggen: “Ik weet niets over Derbyshire, ik ben er nog nooit geweest."

Wat betekent dit nu? "Ik weet niets over Derbyshire." - ik bedoel, wat weet ik niet over Derbyshire? Ik kan erover lezen in boeken, ik kan het opzoeken. Ik kan de hele geschiedenis van Derbyshire te weten komen. Ik kan opzoeken wie de mensen waren die dit mooie porselein hier hebben gemaakt, ik kan alles te weten komen over hun geschiedenis; ik kan er alles over lezen. Maar waarom zou ik dan toch nog zeggen dat ik niets over Derbyshire weet? Omdat ik nog nooit eerder in Derbyshire ben geweest. Ik ben niet in Derby geweest, ik ben niet in dit gebied geweest, ik heb deze omgeving niet gezien, ik heb het niet bezocht, ik heb geen ervaring met deze plaats gehad, dus weet ik er niets van. Dit is precies waar de situatie om draait.

De situatie is dat we niets over het Goddelijke weten. We hebben erover gelezen, we hebben ervan gehoord. Er hebben zoveel mensen over geschreven. Zodra ze weten dat er vragen zijn, brengen ze er boeken over uit – boeken en nog eens boeken, duizenden boeken hebben ze geschreven. Hoeveel hiervan zijn waar en hoeveel hiervan zijn niet waar? Het is onmogelijk om hier achter te komen, omdat we het niet werkelijk weten. Stel dat iemand zegt dat de Hertog van Bedford in Derbyshire werd geboren. Goed, hoe kan ik dat weten? Ik kan het niet weten totdat ik iemand ontmoet die echt thuis hoort op deze plaats, die hiervan af weet. Op dezelfde manier is ook de kennis die we over het Goddelijke hebben erg verwarrend. Maar dit is geen kennis, dit zal nooit de kennis zijn.

Het idee van kennis komt bij ons op alsof het een soort van antwoord is op onze onderzoekingen, dat rationeel is, dat we op een intelligente manier kunnen begrijpen, door middel van onze intelligentie. Maar nu is dit gebied voorbij de intelligentie, voorbij de rede. Voorbij alles dat beperkt is bevindt zich het onbegrensde gebied. Al deze onbegrensde gebieden kunnen enkel gekend worden door de ervaring van je bewustzijn. Nu moet je begrijpen dat dit een heel delicaat gegeven is: hoe je iets leert kennen, een ervaring van ons bewustzijn. Niet een ervaring in de zin dat we plotseling een licht zien en dit als een ervaring zien - ik bedoel, je kunt altijd een licht zien. Mensen vinden het zo geweldig als ze ineens één of ander licht voor zich hebben zien stralen - dat is niet zo bijzonder. Er zou een gebied kunnen bestaan waar een straal vandaan kan komen, en misschien is het van geen enkel nut voor jou, maar toch heb je het gevoel dat je iets hebt ervaren. Dus, je moet weten dat zien niet hetzelfde is als ervaren. Een hond ziet bijvoorbeeld dit instrument, maar wat weet hij erover? Hij ziet het wel.

Bewustzijn, het menselijk bewustzijn, omvat zoveel verheven zaken vergeleken met het dierlijk bewustzijn. Stel bijvoorbeeld het besef van schoonheid, dieren hebben dit niet, een besef van netheid hebben dieren ook niet. Mensen hebben deze dingen ingebouwd in zichzelf, ze kunnen het voelen. Ze kunnen het op hun centrale zenuwstelsel voelen. Dus, wat ook je bewustzijnstoestand is, moet gevoeld worden op je centrale zenuwstelsel. Het is niet zomaar een denkbeeldig gegeven of een intellectuele discussie. “Ja, ja, ik weet het, ik weet het” - niet op die manier. De kennis zou tot je moeten komen door je gevoelens, ik kan bijvoorbeeld voelen of dit warm of koud is, maar een steen zal niets voelen. Op dezelfde wijze moet het gevoel je bereiken doorheen je centrale zenuwstelsel. Dat betekent dat je bewustzijn zelf gevuld moet worden. Het moet een nieuwe dimensie bereiken; je bewustzijn op zichzelf moet een nieuwe dimensie bereiken. Alle andere ervaringen hebben totaal geen betekenis in de evolutie, als je het zo bekijkt. In het evolutieproces is het het bewustzijn dat groeit, dat alsmaar hogere en hogere dimensies ontvangt. En deze dimensies hebben hun maximum bereikt op het moment waarop je een mens wordt, waarbij je bewustzijn helemaal klaar is om het bewustzijn van het universele wezen te ontvangen, van het collectieve wezen, zodat jij het collectieve wezen wordt.

Nu zou ik je graag vertellen over hoe we vanbinnen in elkaar zitten. Wat alle praktische zaken betreft hoef je mij niet als vanzelfsprekend te nemen, maar je moet ook niet ontkennen wat ik je vertel. Het is als het toetreden tot een nieuwe universiteit. We luisteren naar de professor en we proberen hem te volgen. Als hij bijvoorbeeld een hypothese aan je voorlegt, oordeel hier dan gewoon zelf over, onderzoek het. Als het waar is, dan noem je het een wet. Op dezelfde manier zouden we dit nieuwe inzicht moeten benaderen, door het eerst te bekijken en het niet te ontkennen. Als het dan op waarheid berust, dan moeten we het geloven. Er zou geen blind geloof mogen zijn in verband met Sahaja Yoga. Blind geloof heeft totaal geen zin. Evenmin zou er een ontkenning mogen zijn.

En als je met deze positieve instelling gewoon naar me luistert alsof alles wat ik je vertel een hypothese is, dan hoef je het nog niet onmiddellijk als waarheid te accepteren. Maar vervolgens komt voor mij de tijd om jullie de waarheid te bewijzen, en de waarheid kan jullie bewezen worden. De tijd is gekomen om het bestaan van God te bewijzen; om het te bewijzen, niet in de zin dat ik je een lange voordracht geef of je meeneem naar de rechtszaal, of zoiets dergelijks, maar hoe zal ik het je bewijzen? Met behulp van je bewustzijn. Het zal een absolute ervaring van je bewustzijn zijn, in de zin dat je God Almachtig zal gaan voelen. De tijd is rijp om te bewijzen dat de geschriften kloppen, allemaal. De tijd is gekomen om je eigen verbinding met God waar te maken, je eigen relatie met hem, je eigen relatie met dit Primordiale Wezen, of je het nu God noemt of wat dan ook, dit maakt voor God zelf geen verschil. Welke naam je hem ook geeft, God bestaat. En deze God is niet wat jullie over God denken, het is niet de manier waarop jullie God begrijpen of God kennen, maar het is de God zoals hij is. Tot het moment waarop je hem zelf voelt, zal je niet in hem geloven. Zelfs als je onder bepaalde omstandigheden gelooft, is dat een geloof dat blind is. Het heeft geen betekenis voor eender welk intelligent persoon, en er zal een dag komen waarop zo iemand dit soort blind geloof zal verwerpen.

Dus nu is er in onszelf, zoals ik zei, een ingebouwd systeem dat ontstaan is door onze groei in ons bewustzijn, in verschillende stadia, als een geschiedenis die binnenin onszelf geschreven is van hoe we mensen worden. We zijn opgebouwd in verschillende stadia. Allereerst het stadium van koolstof waarin we levend werden, het dode veranderde in leven. Dat bevindt zich op dit punt. Het bevindt zich onder deze belangrijke kracht binnenin ons, die in het driehoekige been gelegen is, die we Kundalini noemen. Deze kracht is de kracht die in de Bijbel ook wel werd beschreven als de Boom des Levens: “Ik zal voor jullie verschijnen als vlammende tongen.” Maar omdat de Bijbel zo summier is, kan dit niet worden verduidelijkt, de symboliek hiervan. Tot het moment waarop je je nieuwe bewustzijn verkrijgt, het vibratorisch bewustzijn, kan het niet worden verduidelijkt.

Nu, deze kracht is de kracht van het verlangen, van het ultieme verlangen, het enige verlangen, het werkelijke verlangen dat we in onszelf hebben. Alle andere verlangens worden nutteloos. In de welvarende landen hebben mensen nu bijvoorbeeld welvaart bereikt, ze zijn rijk, welgesteld; maar ze zijn niet gelukkig. Mensen die uitzonderlijk welvarend zijn, zoals in Zweden en in Zwitserland, wedijveren onder elkaar hoeveel jongeren er zelfmoord zullen plegen. Laatst kwam ik erachter dat de Zwitserse mensen 'beter af' zijn - veel meer Zwitserse mensen plegen zelfmoord dan de jonge mensen in Zweden.

Dit is het stadium waarin we zouden moeten beseffen dat welvaart, als dit ons verlangen was, niet het ware verlangen is, want als we dan welvaart zouden hebben zouden we heel gelukkige en vreugdevolle mensen moeten zijn, maar dat is niet zo. En het grondbeginsel van de economie is dat bepaalde behoeften wel te bevredigen zijn, maar dat behoefte in het algemeen nooit bevredigbaar is - dit betekent dat materie je behoeften niet kan bevredigen. Dus, wat de behoefte is, wat het streven is dat men heeft, ligt verborgen in deze kracht, en dat is het streven om één te worden met God, de yoga, de eenwording met God, wat we ook wel de doop noemen.

In de Koran wordt het de pir genoemd. Je moet pir worden, 'hij die tweemaal geboren is'. Het staat in verschillende talen beschreven, maar datgene wat ze beschreven hebben is in elk heilig geschrift hetzelfde. Als je probeert erachter te komen wat het betekent, zal je versteld staan dat ze allemaal hetzelfde zeiden. Nu kan het zijn dat iemand zegt: “Er kunnen ook andere methoden zijn, Moeder, het kan ook op een andere manier opgelost worden.”

Er is geen andere methode, want dit is opgebouwd gedurende duizenden en duizenden jaren binnenin jezelf, sinds het moment waarop je koolstof werd, en alles werd binnenin je voorbereid door de natuur. Zo kun je net zo goed zeggen dat een zaadje volgens een andere methode zou moeten ontkiemen. Er is geen andere methode voor een zaadje. Het zaadje heeft een kiem en de kiem moet ontwaakt worden, dit is de enige manier waarop het werkt. Op dezelfde manier zal het uitwerken in jullie allemaal. Deze kracht moet wakker geschud worden in jou, het moet ontwaakt worden in jou. Wanneer het ontwaakt is in jou, stijgt het op. Maar wat is deze kracht? Deze kracht moet één worden met de Spirit. Dus deze kracht weet dat het één moet worden met het Goddelijke.

Op dit moment hebben we zoveel andere verlangens, dus zouden we moeten zeggen: “Hoe staat dit in relatie hiermee?” Het is alsof we zouden zeggen: “Kom naar Derbyshire en ontmoet al deze mensen.” Nu zijn we zo ver gekomen, we komen aan bij Guild Hall, we komen hier aan en we zien jullie niet. Dan is het hele feit dat ik gekomen ben, mijn hele reis voor niets geweest, omdat ik jullie niet heb ontmoet. Het heeft totaal geen betekenis. Op dezelfde manier zijn alle andere verlangens enkel bedoeld om dit verlangen te vervullen, het ultieme verlangen, het verlangen één te zijn met het Goddelijke.

Er kunnen veel dingen gezegd worden over de Kundalini, ik moet wel honderden keren over de Kundalini gesproken hebben, en om hier meer over te weten te komen zal je Sahaja Yoga moeten gaan beoefenen en hier meer over leren. Maar zonet heb ik jullie in het kort verteld wat deze Kundalini is en hoe ze daar geplaatst is.

Nu, hierboven is de tweede - eigenlijk, de tweede die we behandelen als de derde, zoals je hier ziet - dit is de kracht van, ik zou zeggen, dit is het centrum van ons zoeken. Dit centrum wordt de Nabhi chakra genoemd, die ons het zoeken geeft. Wanneer we ons in het dierlijk stadium bevinden, zoeken we naar voedsel door middel van onze maag. En je zult verbaasd zijn dat wanneer we mensen worden, we ook ons geld nastreven door middel van onze maag. We kunnen hier en daar wat afgeleid worden, maar uiteindelijk zoeken we zelfs onze God met behulp van onze maag.

Wat deze maag omringt, is het gebied dat je moet oversteken en dit gebied is in werkelijkheid het gebied van de meesters. Alle primordiale meesters werden geboren in dit gebied, zoals Mozes, Socrates. Er zijn fundamenteel tien primordiale wezens die op deze aarde kwamen, die kwamen om ons een idee te geven met betrekking tot ons zoeken, wat we moeten doen. Ze kwamen hoofdzakelijk hier om ons te leren hoe onszelf in evenwicht te brengen, hoe in evenwicht te komen, zodat we kunnen groeien.

Nu waren al deze grote profeten of primordiale wezens, moeten we zeggen, diegenen die de meesters waren. Zij kwamen om ons te informeren dat als je teveel overhelt naar de linkerkant of teveel naar de rechterkant, dat je dan zal falen in je steunpunt, in je kwaliteit als mens. Als mens moet je een steunpunt hebben, en dit is het centrum dat geleidelijk aan het steunpunt doet ontluiken, van dier tot hogere diersoort en tot het menselijk stadium, waarin iemand begint te beseffen dat deze steunpunten in ons aanwezig zijn. Dat is hoe al onze wetten ontstaan zijn. De Tien Geboden van de Bijbel zijn de tien steunpunten die zich in ons bevinden. Dit zijn de tien Guru’s die op deze aarde kwamen om de mensen te behoeden voor het afwijken van de middenweg, om teveel naar links en teveel naar rechts te gaan.

Nu is de linkerkant, zoals je hier ziet, de kant die de emotionele kant voorstelt in ons, en ook is het de kracht van het verlangen. Het is de emotionele kant die ons het onderbewustzijn geeft, en daar voorbij ligt ons collectieve onderbewustzijn. Aan de rechterkant hebben we een andere kracht van de actie, hiermee kunnen we ons verlangen omzetten in actie, en deze kracht van actie geeft ons onze toekomst en ondersteunt onze lichamelijke en mentale activiteiten. Het resultaat hiervan is, dat we een instelling ontwikkelen in ons hoofd, die ego wordt genoemd. Iedereen heeft het, het is niets om bang voor te zijn. Wanneer we iets doen, hebben we het gevoel dat wij het gedaan hebben en dat is een verzinsel, maar toch gaan we op in dat verzinsel omdat we de werkelijkheid nog niet gezien hebben.

Een andere kracht in ons is die van de linkerkant, waardoor we de agressie van anderen ontvangen, waardoor we ons verleden hebben - het geeft ons een instelling als bijproduct van onze activiteit, emotionele activiteit, een instelling die je daar als een ballon kan zien zitten, die superego wordt genoemd. Deze twee dingen ontmoeten elkaar in het hoofd op deze manier tijdens je groei, en verkalking treedt op op de top van je hoofd in het gebied van het fontanelbeen; en dit zachte gebied, dat in je kindertijd nog pulseert, wordt volledig bedekt. Zo ontwikkel je je ‘ik’-besef, je wordt meneer X, Y, Z, enzovoort. Je ontwikkelt je eigen vrijheid. Dit is de vrijheid die je bereikt hebt, om meneer X, meneer Y, meneer Z te zijn.

Nadat je dit bereikt hebt begin je het tweede centrum te gebruiken, dat het centrum van je creativiteit is, het centrum van je actie. Dieren hebben geen ego. Natuurlijk, als ze met mensen samenleven, kunnen ze dit ontwikkelen, maar anders hebben ze totaal geen ego. En als je iets verkeerd doet dan voel je je slecht, je voelt je schuldig. Dieren voelen zich nooit schuldig, omdat het in hun aard zit andere dieren te doden, het zit in hun aard te eten, dus voelen ze zich nooit schuldig. Het zijn alleen mensen die zeggen: “O, ik had dit niet moeten zeggen. Ik had dit niet moeten doen.” Dit is een zuiver menselijke eigenschap, ons schuldig te voelen, het is een zuiver menselijke eigenschap anderen te domineren.

Dus het tweede centrum komt in het spel waardoor je denkt, en je denkt na over de toekomst, je plant. Je lichamelijke - (Ik vind het nu teveel, kun je het stoppen? Kun je het niet stoppen? Dim het licht beter, het is teveel. Ik heb dit al de hele tijd zo gehad, het is teveel) En je denkt maar. Voor dat denken heb je energie nodig, en deze energie krijg je van de vetcellen die in de maag zitten, die worden omgezet voor het gebruik door de hersenen. En wanneer deze omzetting plaatsvindt, moet dit arme centrum heel hard werken. Wanneer je denkt, schiet dit centrum in actie. Het moet enorm, enorm hard werken, voor slechts één taak en dat is het toezien op de bevoorrading van vetcellen.

Dus dit, dit (energie)centrum is wat we het Swadishthan centrum noemen, dit is het centrum dat je je toekomst geeft, de energie om aan je toekomst te denken, het plannen; dat je de energie geeft om de manifestatie van de lichamelijke inspanning tot stand te brengen, van lichamelijke oefening of lichamelijk werk. Dit arme centrum moet werken voor slechts één taak: het omzetten van het vet voor het gebruik van de hersenen. Als nu één centrum, dat nog veel andere dingen te doen heeft, slechts één taak begint te doen, worden alle andere zaken verwaarloosd. Als resultaat hiervan ontwikkel je problemen, omdat het moet zorgen voor je lever, de alvleesklier, je nieren, je milt. En eenmaal het begint te werken aan het beheren van één enkele taak, wordt het hiervoor geprogrammeerd, en dan kan het zich niet langer bezighouden met deze dingen. Zo ontwikkel je een slechte lever, ontwikkel je diabetes, nierproblemen, problemen met de bloeddruk. Bovendien ontwikkel je een zeer ernstige ziekte bloedkanker genaamd. Nu kan Sahaja Yoga al deze problemen genezen. Dit is enkel lichamelijk, maar het kan zelfs lichamelijke problemen genezen, want als dit centrum naar zijn normale werking wordt herleid, als je het op een heel normale manier doet functioneren, dan kun je gemakkelijk al dit soort ziektes genezen die ontstaan uit je overactiviteit, teveel denken, teveel voorstellingen maken. Het is zeer gevaarlijk om altijd aan de toekomst te denken.

Nu we bijvoorbeeld hier zitten, zouden we het ons gemakkelijk moeten maken en met elkaar praten. Maar in plaats daarvan denken we nu: “Wat zal ik morgen gaan doen, of wat zal ik doen als ik naar huis ga, hoe zal ik gaan koken, wat zal ik eten, of hoe zal ik mijn trein nemen.”

Al deze toekomstgerichte gedragingen maken je tot een heel gekke persoonlijkheid. Je wordt zo toekomstgericht dat je het verleden vergeet. Ik kwam eens een man tegen die zelfs zijn eigen naam vergat. Hij vergat de naam van zijn vader, hij vergat de naam van zijn moeder en ook, tot grote ontzetting van zijn vrouw, haar naam. En ze begon te huilen. Ze zei: “Wat nu? Hij is alles vergeten.”

Nu zit hij in een toekomstgericht gebied. Hij kent enkel de toekomst. Vervolgens moest hij weer teruggeduwd worden naar het midden; en toen begon hij zich geleidelijk aan alles te herinneren. Daarna vertelde hij me dat hij voorzitter is van één van de bestuursraden van een grote provincie in India. En hij zei dat hij was - hij zei: “Nee, ik ben.”

Ik zei: “Dat is goed. Dat is beter. Nu bevind je je in die staat waarin je zegt: ‘Ik ben’.”

Dus dit is wat er gebeurt, en dit is wat er zal gebeuren met onze samenleving hier, die heel toekomstgericht is. Dus om dit te stoppen kun je proberen wat je wilt, je kunt alles proberen. Je kunt bijvoorbeeld foto’s laten zien van het verleden en dit soort dingen, maar dat zal het paard niet terugbrengen - het rent veel te hard. Het enige dat dit kan verhelpen is het ontwaken van de Kundalini. Als de Kundalini zichzelf ontwaakt, verlicht zij dit centrum, en het centrum zelf neemt weer zijn normale vorm aan, zijn normale gedrag en zijn normale toestand. Los hiervan bezit het een dynamische kracht of manifestatie waardoor dit, dit centrum, dat verantwoordelijk is voor onze aandacht, verlicht wordt, en onze aandacht wordt ook verlicht. En de aandacht in haar verlichte vorm wordt dynamisch, in de zin dat je nu, terwijl je hier zit, je aandacht kan richten op gelijk welke persoon - gewoon je aandacht op hem richten, je hoeft er niets voor te doen. Richt gewoon je aandacht op die bepaalde persoon en je kunt via je vingertoppen te weten komen wat er aan de hand is met die persoon.

Al is hij duizenden mijlen ver. Toen Nixon problemen had, ik weet niet hoe, maar plotseling zei ik: “Zoek uit hoe het met Nixon is, hoe gaat het met hem?”

En ze zeiden: “Moeder, hij is in een vreselijke toestand.”

Christus heeft gezegd: “Je handen zullen spreken.” Deze tijd is nu aangebroken. Deze handen, die er zo eenvoudig uitzien; maar ze zijn zo complex en op zo’n complexe manier gebouwd dat de zenuwuiteinden zo microscopisch gedetailleerd zijn dat we niet kunnen begrijpen hoeveel ze ons kunnen vertellen, hoe ver ze kunnen gaan. Wanneer de ontwaking plaatsvindt begin je vibraties om je heen te voelen, de allesdoordringende kracht die je nooit eerder hebt gevoeld, met behulp van deze vingertoppen. Deze vingertoppen die we verwaarlozen, we misbruiken ze, we gebruiken ze voor verkeerde doeleinden, de vingertoppen zelf worden verlicht en je begint ze te voelen. Dat is wat ik zei, dat je je bewustzijn moet verkrijgen in verlichte vorm. Het is het bewustzijn dat zich moet manifesteren. En dat is hoe je het begint te voelen op je vingertoppen - dit is hier mis, dat is daar mis – je kunt zien waar het probleem zich bevindt. Nu staan zij allemaal in verband met je centra. Dit zijn vijf, zes en zeven; zeven links en zeven rechts. Dus dit staat in verband met je emotionele kant en dit met je rechtse, met je lichamelijke en je rationele, of je zou kunnen zeggen, je mentale kant.

Je kunt dus ontdekken hoe iemand in elkaar zit, enkel door te weten of je hitte krijgt van die persoon, of je een brandend gevoel krijgt van die persoon, of ze gevoelloos worden, of ze zwaar worden. En zo ontstaat er een wisselwerking met de allesdoordringende kracht die jou informeert, je ontvangt de boodschappen. En de boodschappen zijn zo correct, zelfs al heb je tien kinderen die gerealiseerde zielen zijn - er zijn tegenwoordig veel kinderen die als gerealiseerde zielen worden geboren. We begrijpen kinderen tegenwoordig niet, maar tegenwoordig zijn er heel speciale kinderen, en zij worden vandaag de dag geboren omdat de tijd rijp is. Dit is de tijd van het Laatste Oordeel, dit is de tijd van de Wederopstanding, dit is de tijd waarover mensen hebben geschreven in alle heilige geschriften; daarom worden er heel speciale mensen geboren. En als je bij deze kinderen hun ogen bedekt en hen vraagt over een persoon die tegenover hen zit wat er mis is met deze persoon, dan zullen ze allemaal dezelfde vinger opsteken. Ze zullen allemaal dezelfde vinger opsteken, zelfs als hun ogen bedekt zijn, zelfs als met hun rug naar die persoon toe zitten, kunnen ze gewoon hun handen naar achteren richten en het je zeggen.

Ze zijn zo goed, kinderen zijn zo goed. Zie je, als ze hun vingers in hun mond steken denken we soms - ik weet het niet, Freud, die ik een echte halvegare zou noemen, hij wist niet veel over God en het leven, en in zijn geheel nergens over, hij was heel, hij wist maar heel weinig - hij zegt dat dit iets te maken heeft met seks. Hij was niets anders dan een seksobject en hij wil iedereen als seksobject zien, niet als mens.

Dus deze man, hij mag zeggen wat hij wil - maar de waarheid is dat het niets te maken heeft met seks. Het komt doordat ze de hitte op hun vingers voelen, ze voelen het daadwerkelijk, en daarom steken ze ze in hun mond. Er zijn kleine, heel kleine kinderen die ik heb gezien. We hebben er hier één die van Engeland is gekomen, van Londen, en er is een ander die van hier ergens is, en zij - zij allemaal, als je het hen vraagt dan zullen ze je onmiddellijk vertellen waar de blokkade zit, welke chakra er blokkeert. Nu kun je kinderen niet voor de gek houden. Ze vertellen je allemaal hetzelfde, dat dit is wat er aan de hand is. Dus je bewustzijn is verlicht en je handen, die de sympathische zenuwuiteinden hier hebben, vertellen het je.

We kunnen zeggen dat we nu door ons centrale zenuwstelsel anderen kunnen aanvoelen, en onszelf. Stel nu dat je hier zit en ik vraag je: “Wat is er mis met je?”

Je zult zeggen: “Ik weet niet wat er mis is met me, ik weet het niet.”

Maar ik zou in staat kunnen zijn om je te vertellen wat het probleem is. Als je naar de dokter gaat, zal hij zeggen: "Ja, dat is het probleem. Hoe weet je dat?" Je hoeft er geen enkel onderzoek voor te ondergaan, al dit soort onredelijke onderzoeken waarbij al je tanden worden uitgetrokken, je ogen eruit worden gehaald, en als je eindelijk klaar bent, zeggen ze je dat je de gezondste persoon bent die er rondloopt! Je hoeft al deze vreselijke dingen niet te ondergaan, je hoeft geen geld te verspillen en al deze frustrerende dingen te proberen. Enkel door je handen te gebruiken zal je alles over jezelf weten. En de mensen die Sahaja yogi’s zijn zullen je vertellen dat dit je probleem is, en dat je het op die manier kan genezen.

Nu is de tijd aangebroken - dit is zo’n fantastische tijd. Met Sahaja Yoga hebben we zoveel kankerpatiënten genezen, zoveel patiënten van bloedkanker. Onlangs genas een meisje, dat een Sahaja yogini is uit New York, een patiënt van bloedkanker. Deze jongen stond op het punt om te sterven, men had al verklaard dat hij zou sterven. Dat is de verklaring die ze hadden gegeven, hij zou volgens hen nog ongeveer vijftien dagen te leven hebben, en dan zou hij sterven. Ik bedoel, dat is het enige dat ze konden doen. Na alles dat deze arme jongen had doorstaan: de jongen was van India gekomen, al het geld was daaraan besteed, en dit was de uitslag die hij kreeg, dat hij zou sterven binnen de vijftien dagen. Nu namen deze mensen op de één of andere manier contact op met mij en ik zei hen een Sahaja yogini in New York te contacteren. En ze vertelden haar dat die bepaalde jongen daar was, zijn naam is Rahul, hij is amper zestien jaar oud, en dat hij bloedkanker had. De jongen werd niet alleen genezen, maar hij kwam ook naar Londen om mij te ontmoeten en nu is hij weer thuis.

Het klinkt heel onwaarschijnlijk dat iemand die geen dokter is, die niets van medicijnen af weet, kan genezen. Voorbij deze medicijnen, voorbij al deze dingen is de subtiele kracht, de goddelijke kracht waaruit alles is ontstaan. Als je dit op de één of andere manier eigen wordt, of je weet hoe dit te hanteren, kun je genezen wie je maar wil. Het is tegenwoordig niet zo dat ik zelf genees, maar mijn leerlingen genezen. Ik weet niet hoeveel mensen deze Dr. Warren, die een dokter was, heeft genezen door middel van Sahaja Yoga, dat geen medische wetenschap is. Hoeveel patiënten hij zelf genezen heeft, hij zal ze niet kunnen tellen.

Dus het hele systeem zal veranderen. Nu zul jij de meester van jezelf worden, van je krachten, en al deze krachten zullen worden vrijgegeven via jou. Als we nu zeggen dat er guru’s (meesters) waren die konden genezen, dat er guru’s waren die de uitbreiding van een vreselijke ziekte konden stopzetten en meer van die dingen, dan denken we dat dit niet mogelijk is. We denken dat het een onmogelijke zaak is. Hoe is dit mogelijk, hoe kunnen we dit geloven? Het is maar een sterk verhaal. Maar als jij dit zelf tot stand ziet komen, dan zal je versteld staan.

Ooit reisde ik met een schip en de kapitein van het schip gaf ik zelfrealisatie. En het gebeurde dat één van de bemanningsleden van het schip vast kwam te zitten in de vriezer, zijn adem raakte verstikt en hij kreeg een longontsteking. Natuurlijk, zie je, ik bevond me in de positie dat ik reisde omdat mijn man de voorzitter was van dat bedrijf. Dus vroeg hij me niet om erheen te gaan, hij dacht dat hij het niet kon maken om het me te vragen.

Ik zei: “Goed, als je mij niet toestaat erheen te gaan, ga dan maar beter zelf naar de plek waar hij is. Je hoeft geen noodoproep te sturen om een dokter of wat dan ook, leg gewoon je hand op zijn borst voor ongeveer vijf minuten.”

Zijn longontsteking genas volledig en deze kapitein kon het niet geloven. Hij vroeg: “Hoe is dit mogelijk?"

Ik zei: “Het is mogelijk." Dat is ook jou overkomen. Nu ben je dat geworden - accepteer het.

Je moet die kracht opnemen, die jou gegeven is, zoals we in het Sanskriet zeggen, viraj. Neem het op. Zie je, zelfs als je - als ik je een troon zou geven, als je dan niet weet hoe de macht van de troon op te nemen, hoe erin te geloven, dan ben je als een bedelaarskind, als je het op de troon zet, ziet het nog altijd de mensen voorbij komen, en steekt het zijn hand uit: “Geef me vijf roepies. Geef me vijf roepies.”

Tot het moment waarop je deze krachten aanneemt ben je nog steeds onzeker, maar je bezit ze wel. En dit is het punt dat heel moeilijk ligt, vooral voor de westerse geest, omdat ze niet kunnen geloven dat ze deze krachten kunnen bezitten. Ze kunnen het gewoon niet geloven. Je vertelt het ze, maar ze zeggen: “Hoe is dat mogelijk?” Maar het is zo.

Neem nu bijvoorbeeld dit instrument. Als je het meeneemt naar een dorp en hen vertelt dat dit je stem zal verspreiden, of als je bijvoorbeeld een tv-installatie meeneemt en hen vertelt dat je hiermee allerlei soorten vertoningen kan zien of dat er, zeg maar, een drama, een toneelstuk, of muziek uit komt, zal men het niet geloven. Men zal zeggen: “Deze doos? Dit ziet eruit als een doodgewone houten doos.” Maar als je het aansluit, worden zijn krachten duidelijk. Op dezelfde manier bekijk je mensen als een heel, heel doorsnee, alledaags gegeven - wij beschouwen onszelf als vanzelfsprekend. We hebben er geen idee van hoe verfijnd we zijn, hoe groots we zijn, hoe God ons heeft geschapen met zoveel moeite, met zoveel zorg, met zoveel liefde; voor een heel speciaal doel, namelijk dat hij jou al zijn krachten wil schenken. Hij wil dat je binnentreedt in het Koninkrijk van God en van zijn zegeningen geniet, van zijn liefde. Het is iets dat we ons niet kunnen voorstellen; we zijn zo gefrustreerd, we walgen zo van onszelf, van onze maatschappij, van alles. Maar het is niet zo, het is niet zo. Het moet gewoon gebeuren. Je moet gewoon aangesloten worden aan het hoofdnetwerk en het werkt, en het werkt. Het heeft al gewerkt. Het heeft bij duizenden al gewerkt en het zou ook bij jou moeten werken.

Maar de absurde ideeën die mensen hebben, namelijk het idee dat ze hebben dat je ervoor kan betalen. Ik bedoel, hoe kun je betalen voor iets dat leeft? Heb je ooit betaald voor iets dat leeft - heb je bijvoorbeeld al ooit iets betaald om een vrucht uit een bloem te verkrijgen? Kun je de bloem iets betalen? “Oké, ik zal je één pond geven, geef me een vrucht.” - zal dat werken? Het is net zo absurd dat je zou betalen voor de levende God, je kunt niet betalen voor een levende ervaring en je kunt niet betalen voor het evolutieproces. Het is spontaan, het bevindt zich in onszelf, het werkt.

Maar wij zijn zoveel met geld bezig dat we niet kunnen begrijpen dat het gratis is, en dat terwijl we zoveel dingen gratis hebben. We hebben zoveel dingen gratis, en nog begrijpen we het belang niet van dingen die gratis zijn, omdat we denken dat iets dat gratis is niet zoveel kan voorstellen. In feite moeten alle belangrijke dingen wel gratis zijn, anders zouden wij niet bestaan, we zouden niet overleven. Als we geen lucht kregen om vrij te ademen, dan zouden we niet bestaan. Als er ooit iets dergelijks gebeurt in een vliegtuig of waar dan ook, dan zou je eens moeten zien hoe mensen ineens het belang beseffen van die gratis dingen die we als vanzelfsprekend beschouwen.

Dus je moet begrijpen dat het idee dat we hebben over God, hoe hem te bereiken, hoe ons naar binnen in onszelf te keren, ook foutief is. We denken als we op ons hoofd gaan staan, dat we het zullen bereiken. Ik bedoel, als we God zouden bereiken door op ons hoofd te staan, dan zouden ze tijdens het hele evolutieproces op hun hoofden hebben moeten staan. Of we denken dat we het zullen bereiken door in deze races mee te rennen, of door dit soort voedsel of dat soort voedsel te eten, of door dit of dat te doen zullen we het bereiken – dat is niet waar. Maar dan zou je kunnen vragen waarom al deze mensen in de religies zeiden: "Gij zult dit niet doen, gij zult dat niet doen”. Ze zeiden het omdat dit de zaken zijn die nodig zijn voor onze ondersteuning, voor ons evenwicht als mens. We verliezen ons evenwicht als we deze dingen niet volgen. We moeten dit evenwicht hebben; daarom werd er gezegd: “Doe dit niet.”

Mensen hebben de eigenschap om in extremen te gaan. Ik bedoel, als je hen iets zegt - ik heb mensen gekend, je zegt hen gewoon dat, om dit specifieke centrum (deze chakra) te genezen, je deze asana [1] moet doen of dit soort ding moet doen. Dan zullen ze dit honderd keer doen, duizend keer op één dag. Ik bedoel, dit heb ik ze nooit gevraagd. Ik zei gewoon het eens in de zoveel tijd te doen, of één keer per week - maar ze zullen het honderd keer doen. We gaan in extremen. En dat is waarom, om het evenwicht te behouden, deze mensen ons zeiden: “Doe dit niet, doe dat niet, doe dat niet.” Maar dan zeggen wij vanuit ons ego: “Waarom niet? Wat is daar verkeerd aan?”

Oké, ga er maar mee door. Als we kinderen zeggen: “Je mag niet roken.” -

“Waarom niet? Al mijn vrienden roken, dus ik ook.”

Goed, ga er maar mee door - rook maar, krijg maar kanker, uiteindelijk zal je hier (Shri Mataji wijst naar de keel) een gat krijgen om door te ademen. Na enige tijd zal dit verdwijnen, je neus zal verdwijnen, en je zult als een machine rondlopen en naar iedereen kijken: je kunt niet meer praten, je kunt niet leven als een normaal mens. Dan pas besef je: “O God, ik wou dat ik niet gerookt had.”

Maar in Sahaja Yoga zeggen we niet: "Je mag niet roken," omdat dan de helft van de mensen weggaat. We zeggen nooit: "Je mag niet drinken", zeggen nooit "je mag niet". We zeggen: "Goed dan, je doet het, dat is niet erg. Laat dit maar gebeuren."

Zodra dat gebeurt, geef je het gewoon zelf op, want als je het hoogste hebt gevonden, dan geef je niet langer om al deze kleine dingen. Al je gewoontes vallen automatisch weg, ik hoef je hier niet toe te dwingen. Je hebt alles in je, die kracht, alsof je omhoog getild wordt. Als een lotus die uit het moeras tevoorschijn komt door zijn eigen kracht, kom je omhoog en je geurigheid vult het moeras, en je zult er zelf verbaasd over zijn. Eerst identificeer je je met het moeras, en je denkt dat dit nu eenmaal zo is - maar het is niet zo. Als ze omhoog komt, deze lotus, spreidt ze haar mooie bloembladen uit, en haar geur geeft ons die persoonlijkheid die zich overal verspreidt. En dat is wat er met jou zal gebeuren. Jullie zullen allemaal die lotus zijn, die verborgen lijkt, die volledig onzichtbaar is in jou, die zal openbloeien, en dan zal de geur van jouw goddelijkheid zich verspreiden.

Nu kan ik het vandaag niet over alle centra hebben, want als ik over alle centra begin te spreken dan zal het erg lang duren. Ik heb drie centra behandeld, zoals jullie hebben gezien - de Muladhara chakra, de Swadishthan en de Nabhi chakra - en de overige zal ik later behandelen, morgen. Maar ik moet over de Spirit spreken, waarover we het nu al zo lang hebben, dat we de Spirit moeten worden. Nu, in de Engelse taal, zoals je weet, kan ‘spirit’ van alles betekenen. Het is een woord met meerdere betekenissen: zelfs soorten alcohol noemen we ‘spirits’, zelfs de overleden zielen noemen we spirits en ook de Spirit die wij zijn, het zuivere wezen dat 'Atma' wordt genoemd in het Sanskriet, geven we de naam ‘Spirit’. Hier spreek ik over die Spirit die het zuivere wezen in jou is, die een onthecht wezen in jou is, die de getuige in jou is, die jou altijd ziet, die jou gadeslaat, die in jou verblijft als vreugde en geluk in het hart. Hij verblijft in het hart. Deze Spirit bevindt zich niet in ons bewuste verstand, hij bevindt zich niet in ons centraal zenuwstelsel, hij is niet onder onze controle.

Om een vergelijking te geven, zeg ik dat de linkerkant in ons als de rem is en de rechterkant als een gaspedaal in een auto. Nu leren we rijden in de auto, terwijl we achter het stuur zitten, en verder is er de leraar die achterin toekijkt en het hele spel gadeslaat. Wat je nu doet is naar links gaan - dat wil zeggen dat je soms op de rem duwt, en soms duw je op de gaspedaal, je maakt fouten, en zo leer je rijden. Dat leren rijden kan vergeleken worden met de wijsheid, die tot ons komt door het in evenwicht brengen van ons leven. Het evenwicht is het allerbelangrijkste, om mee te beginnen. Maar zelfs al heb je geen evenwicht, ik heb in Sahaja Yoga heel onevenwichtige mensen in evenwicht zien komen.

Nu, dit balanceren van links en rechts, of zeg maar van de rem en de gaspedaal, geeft je een positie waarin je kunt zeggen dat je nu het rijden beheerst. Maar nog steeds is er de meester die achterin zit. Vervolgens word je de meester. De meester is de Spirit binnenin je. Je wordt de Spirit en je begint jezelf gade te slaan als bestuurder. De hele toestand wordt als een spel, als een toneelstuk; in de zin dat je jezelf afscheidt en je begint te zien hoe alles voor je ogen gebeurt, alles gebeurt net als een toneelstuk buiten je om, en je maakt er geen deel van uit. Zo treed je binnen in het gebied van je as en de omgeving verliest zijn impact op jou. Je wordt iemand die stil is, gelukzalig, rustig, die de omgeving ziet – het voortbewegen van de omgeving, maar je bent er niet bij betrokken. Zo word je de meester, zo word je de profeet. Maar vandaag de dag heeft Sahaja Yoga de kracht om profeten te maken van de mensen van God, en deze profeten zullen de kracht hebben om anderen profeten te maken – aldus William Blake, de grote dichter van dit land. En dat is precies wat Sahaja Yoga is. Hij voorspelde het honderd jaar geleden en als je vandaag naar Sahaja Yoga komt, zal je versteld staan over wat je bent. Alles wat hij voorspeld heeft over Engeland, dat dit het Jeruzalem van morgen zal zijn, die ‘morgen’ is vandaag.

Dit land van jullie, Engeland – dat tot nu toe, ik weet niet of mensen begrijpen of er zich bewust van zijn wat dit land is, namelijk het hart van het universum, het belangrijkste gedeelte van het universum – dit moet het Jeruzalem worden. Daarvoor moeten de Engelsen hun traagheid achter zich laten om te kunnen zien wat hun mogelijkheden zijn, om tot dat punt op te klimmen, en dat zal in orde komen. Het werkt al heel goed in Londen. Natuurlijk kunnen we ook niet teveel mensen hebben, want van plastic spullen kunnen machines er duizenden produceren, maar als je iets levends wilt hebben dan is er meer tijd voor nodig. Maar als er eenmaal tijd voor is, als het eenmaal zijn rijpheid bereikt, dan ben ik er zeker van dat dit grootse land die status zal accepteren om Jeruzalem te worden, de plaats van verering, waar mensen heen gaan om te eren. Het is heel verrassend hoe dingen gebeuren door Sahaja Yoga, het madeliefje dat nooit een geur had, als je gaat kijken, heeft het nu wel geur. De meeste Engelse bloemen hadden geen geur, daar stonden ze bekend om. De meeste bloemen hebben nu een buitengewoon sterke geur. Je kunt het zelf nagaan.

Al deze dingen die met de natuur te maken hebben, lossen zich op. Met hen komt het wel goed, maar hoe zit het met de mensen? Waar zijn ze, wat doen ze, waar zijn ze verdwaald geraakt? Dit is een heel bedroevende zaak. Ik kwam naar Londen door zuiver toeval, moet ik zeggen, of misschien was het voorbestemd. Mijn man werd verkozen om dit werk te doen en hij moest hierheen komen. En deze instelling van de VN is enkel hier gevestigd. Het is in Engeland. Het is nergens anders. Jullie hebben maar één instelling van de VN in Engeland, en mijn man werd hiervoor verkozen, daarom ben ik hier. Anders denk ik niet dat ik hier had kunnen komen, als een guru, omdat ik geen andere belangen heb dan dit. En ik had hier niet om een andere reden kunnen komen, want ik zou niet onuitgenodigd naar een land gaan, maar ik kwam hier als iemand die uitgenodigd was. Het werkt allemaal vanzelf. Alleen jullie, mensen, moeten dit zelf oplossen, en weet dat niet enkel het dynamisme of de vitaliteit van belang is, maar het grootste belang is dat je op dit punt aan de rand van de vernietiging of de opbouw staat. En de Engelsen mensen bevinden zich in een speciale positie. Zij moeten naar dit punt opklimmen, want zij zijn de cellen van het hart.

Ik zal deze lezing morgen opnieuw geven. Ik hoop dat jullie zullen komen en dat je het jezelf gemakkelijk maakt. Mijn excuses voor mijn keel. Ik heb dag in dag uit gesproken, elke dag. Dank jullie zeer.

VRAGEN & ANTWOORDEN

Als jullie vragen hebben, zou ik ze graag beantwoorden.

Kan ik vragen van jullie krijgen, dan zal ik ze beantwoorden.

“U zei dat u kon genezen na de zelfrealisatie. Zijn probleem is dat zijn moeder doof is. Kunt u dat gehoorprobleem oplossen?”

Zie je, deze vraag is van zo'n aard dat het je het gevoel geeft dat ik iemand ben die iedereen moet genezen. Dan heb je het helaas mis. Het is als bijproduct van het ontwaken van de Kundalini dat je genezen wordt. Het spijt me zeer, dat je het idee hebt dat ik hier ben om alle mensen te genezen. Moet ik mij soms vestigen in een ziekenhuis? Maar de hoofdzaak is dat de Kundalini ontwaakt moet zijn om je te kunnen genezen. Goed? Als je moeder hier was dan konden we eraan werken. Maar je moet begrijpen wat de hoofdzaak is, God heeft heel wat gezond verstand zoals wij dat ook hebben, en hij is alleen geïnteresseerd in de lichten die wij zijn, die zijn werk zullen verrichten. Zij die, zeg maar, heel zieke mensen zijn, uitermate ziek, kunnen in een mum van tijd genezen worden. Je zult verbaasd zijn, ik verzeker het je.

Onze president van India, hij ging naar Amerika om behandeld te worden en ze faalden, en hij ging terug naar India. En ik ging hem bezoeken als mevrouw zo en zo. Maar de hoofdambtenaar vertelde hem dat ik die en die was en dat hij mijn naam al had horen vallen in India.

Zijn vrouw vroeg: “Waarom geneest u mijn man niet?”

En hij lag op zijn sterfbed... ze hadden alles al voorbereid voor zijn laatste rituelen in India. Ik legde gewoon mijn hand op zijn rug gedurende tien minuten, en je zult het niet geloven. Hij had dagenlang niet geslapen door de pijn. Hij zei: “Mijn pijn is verdwenen. Ik wil slapen.”

Toen hij wakker werd was hij perfect in orde. Hij liep naar beneden, men had een draagbaar laten komen en alles. Hij liep gewoon naar beneden. Ze konden hun ogen niet geloven. Maar dit gebeurde omdat hij gebruikt zou worden voor het werk van God.

Als we in ons huis lampen hebben die nooit licht zullen geven, dan doen we daar geen moeite voor. We gooien ze bij de vuilnis. Op dezelfde manier geneest het Goddelijke niet alle mensen. Wel vele duizenden, maar bij sommige mensen die heel ziek zijn, zegt hij: “Goed. Ga jij maar naar de volgende cyclus. In orde? Kom terug als je gezuiverd bent en uitgerust en dan zal het werken.”

Dus niet noodzakelijk iedereen zal worden genezen, niet noodzakelijk. Maar er werden er zoveel genezen en het heeft gewerkt. Maar dat is niet onze belangrijkste taak, om mensen te genezen. Nee. Het is om mensen zelfrealisatie te geven en als een bijproduct zoals je zei, natuurlijk als ze haar realisatie krijgt zal haar doofheid verdwijnen. Veel mensen zijn genezen van hun doofheid. Niet alleen doofheid, maar zelfs kale mensen kregen weer haar. Hij had geen haar op zijn hoofd toen hij bij me kwam. Maar ik zeg niet dat na de realisatie, en voor de realisatie is er zo’n groot verschil dat je beter foto’s zou nemen van voor de realisatie om het voor jezelf te zien. Soms na de zelfrealisatie, zie je, hebben mensen foto’s van voor de zelfrealisatie, en gooiden ze deze weg. Er is een verschil, maar de hoofdzaak is niet het genezen, maar de zelfrealisatie – dat is de hoofdzaak.

En leeftijd vormt geen probleem. Ik geloof dat we gisteren in Birmingham realisatie hebben gegeven aan een man die al heel, heel oud was. Dus leeftijd doet er niet toe, gezondheid doet er niet toe, niets van dit alles. Iedereen kan het krijgen en zou het moeten proberen te krijgen. Goed? Dus als je haar hier kan krijgen, zullen we eraan werken. Maar ik beloof niets. Goed? Moge God je zegenen.

Natuurlijk beloof ik je wel zelfrealisatie, dat beloof ik wel. Als je geduld hebt met jezelf zoals ik dat met jullie heb. Je moet geduld hebben. Een andere vraag alsjeblieft?

“Hij heeft sinds de afgelopen vier of vijf jaar problemen met zijn borst. Is er een manier waarop u hem kan helpen?”

Natuurlijk kan dat verholpen worden. Ja, een probleem met de borst zoals ademhalingsproblemen of zoiets? Ademhalingsproblemen? Is hij een Indiër? Astma. Bent u een Indiër? Ah, Indiërs, weet je. Ze nemen zo vaak een bad. Ze denken dat ze nog steeds in India zijn. Elke dag nemen ze ‘s ochtends een bad en gaan vervolgens naar buiten. Nietwaar? Dat zou niet mogen gebeuren. Dit is Engeland. Wij moeten ‘s avonds een bad nemen. We moeten leven zoals de Engelse mensen. Het zijn echte badliefhebbers. Indiërs zijn echte badliefhebbers, zie je, ze moeten elke dag een bad nemen, zelfs al is het nul graden of twaalf graden onder nul. Ze moeten een bad nemen. Zie je, het is een gewoonte die ze zich hebben gevormd. Ze voelen zich niet goed zonder een bad en zo ontwikkelen ze dit, maar in ieder geval zullen we uw astma genezen. Goed? Het is niet zo moeilijk. Maar je zou beter niet te vaak een bad nemen in Engeland. Ik zou voorstellen dat als je een bad wil nemen, dat je dit ‘s avonds doet zoals de Engelse mensen ook doen, want er heerst hier een heel verraderlijk klimaat. En als je je bad neemt en uit je bad komt, loop je zo goed als zeker deze borstproblemen op. Dat niet alleen, maar ook artritis en al dat soort dingen zijn hiervan afkomstig. Dit is heel onzorgvuldig in dit land. Het klimaat maakt dat je voorzichtig moet zijn.

Ik bedoel, je moet niet voor altijd het baden opgeven. Want, zie je, als ik iets zeg moet ik het andere uiterste ook vernoemen. Maar wij zijn echte badliefhebbers, zonder twijfel, zie je. Persoonlijke hygiëne is te belangrijk voor Indiërs, te belangrijk. Maar algemene netheid, of je kunt zeggen de collectieve netheid vind je hier meer, zie je. Zoals het gras maaien en het toezicht op de netheid van de wegen is allemaal veel beter. Ik bedoel, we moeten deze dingen combineren. Dat is belangrijk. Dat kan werken. Goed? Astma is niet zo’n groot probleem. Wat nog meer?

“Op welke manier werkt het?”

We hebben een (energie)centrum (chakra) in ons dat het centrum van Shri Rama is, aan de rechterkant. We noemen het een rechterhart. En als we dit centrum van jou kunnen genezen, zal je in orde zijn. Goed? We zullen het oplossen. We zullen je vertellen hoe je het kan doen.

“Hoeveel duizenden jaren geleden is yoga ontstaan, vroeg ze.”

Welk soort yoga bedoel je? Yoga in de vorm van spontane yoga is er altijd geweest. Zie je, wat spontaan is, leeft. En het levende proces is er altijd geweest. Dus we kunnen niet zeggen wanneer het is ontstaan. We kunnen wel zeggen wanneer het gescheiden werd. Wanneer God en zijn kracht zich scheidden en God het hele gebeuren als een getuige begon te bekijken, begonnen God Almachtig en zijn kracht uit te werken. Hij schiep alle universums, hij schiep ons universum, van waaruit hij nu mensen gecreëerd heeft. En nu moet dit weer één worden. De schepping moet zijn Schepper kennen.

Eén, twee, drie, vier – er zijn altijd weinig mensen geweest die deze verbinding kregen, maar vandaag is de tijd rijp voor massale evolutie. Dus voor een groeiproces van leven kun je geen tijd vastleggen. Je kunt niet zeggen wanneer het begon, sinds hoeveel jaren het al bezig is. Maar vandaag is het bloesemtijd, waarin velen de zegeningen van yoga moeten krijgen. Goed? Dank u.

Wat is er?

“U sprak over de Kundalini. Voor de doorsnee mens is dit heel moeilijk te ontwaken.”

Ah, wie heeft je dat verteld? Dat is niet zo. Zie je, het zijn deze abnormale mensen, wanneer zij over de Kundalini spreken noemen ze het abnormaal omdat ze niet weten hoe ze het moeten doen. Het is heel gemakkelijk. Het is heel gemakkelijk als je een ontwaakte persoon bent. Zelfs een kind kan het doen. Het zijn deze mensen die zeggen dat de Kundalini heel moeilijk is, zij zijn degenen die geen verstand hebben van de Kundalini. Zij zijn geen meesters. Wat is er moeilijk voor een meester? En als zelfs een doodgewoon persoon een meester kan worden, wat is er dan zo moeilijk aan? Zij zijn geen meesters. Zij zijn mensen die volslagen naïef zijn, geldwolven, nutteloze mensen. Ze schrijven boeken zonder dat ze ook maar iets over de Kundalini weten.

Zij zijn de misleidende mensen. Het is zo gemakkelijk. Het zal gewoon bewegen onder je hand, je zult het omhoog zien bewegen en je zal het zien pulseren op het hoofd. Het is totaal niet moeilijk. Ik zei jullie al dat dit het meest essentiële is dat moet gebeuren en alles dat essentieel is moet gratis en gemakkelijk zijn – sahaja [2] .

Daarom hadden we in India Nanaka [3] die zei: “Sahaja samaadhi laago” (streef naar de sahaj staat). Niemand heeft ooit gezegd dat het moeilijk is.

Kabir [4] heeft dit ook nooit gezegd. Hij zei: “Paacho pachiso pakar bulau ek hi dor bandhahu.” - “Ik zal vijfentwintig mensen samenbrengen en ze met één draad verbinden.”

Zij die deskundig waren, spraken altijd op die manier. Niemand heeft ooit gezegd dat het moeilijk was. Het zijn enkel de mensen die er niets vanaf weten en niet het recht hebben, die op die manier spreken. Geloof ze niet. Het is absoluut eenvoudig. Je zult het zelf zien. Maar als het zo gemakkelijk is, waarom zouden we het dan ontkennen? Stel dat ik gratis een diamant voor je heb, zou je er dan niet naar kijken, zou je hem dan niet aannemen? Of denken we dan: “O, het is heel moeilijk. Hoe kunnen we dit doen?” Terwijl ik zeg dat het gemakkelijk is. Je hoeft er niet voor te betalen. Goed?

...

Wat is er? Nee, dat klopt. Ga zitten, ga zitten. Goed, goed.

...

Ga alsjeblieft zitten. Ik zal het je vertellen. Dat is de manier waarop mensen het probeerden. Het werkt niet op die manier. Stel, je auto, dat er iets mis is met je auto, goed? Nu, kun je hem schoonmaken terwijl je er binnenin zit? Kun je het oplossen? Je moet uitstappen. Dus eerst moet het opstijgen van de Kundalini uitgewerkt worden. Zie je, mensen hebben alles verdraaid. Zelfs in Hatha Yoga waar er ashtanga’s [5] zijn, is het belangrijkste Ishwar pranidhana [6] . De eerste vereiste is de vestiging van God, eerst moet je verbonden zijn met God.

Zelfs in het christendom moet je eerst gedoopt worden. Natuurlijk is dit kunstmatig, vergeet het, maar toch moet je gedoopt worden. Zelfs als hindoe moet je ingewijd worden op een manier die Yagnopavita genoemd wordt en gedaan wordt op de leeftijd van acht jaar. Dat is wat zelfrealisatie is. Of Mohammed Sahib en al deze mensen gebruiken sumta (vrijheid van gedachten en geweten) - dat is hetzelfde. Dus de eerste vereiste is het verkrijgen van je zelfrealisatie. Dit betekent niet dat je een meester wordt. Maar wel het ontwaken van de Kundalini, en dan word je door de groei van de Kundalini een meester. Dit was het werkelijke proces, maar ze hebben het nu helemaal verdraaid. Hoe kun je jezelf zuiveren, tenzij je er afstand van neemt?

Stel dat mijn sari vuil is, dan moet ik mijn sari uitdoen en hem schoonmaken. Nietwaar? En daarom is het moeilijk. Dat is de reden. Het is een verwarring die men gecreëerd heeft. En geloof al deze verhalen niet. Als je je ego probeert te onderdrukken, zal het je tot last zijn. Het zal nooit weggaan. Als je probeert je superego te onderdrukken, zal dit nooit helpen. Maar hier gebeurt dit automatisch, en hoe dit gebeurt, zal ik jullie morgen vertellen. Door deze godheden in jezelf te doen ontwaken worden al deze dingen geabsorbeerd. De Kundalini ontwaakt en werkt het uit. Tenslotte, als je wilt dat ik het opbiecht, er is iets bijzonders met mij waardoor ik dit kan doen. Het moet wel iets speciaals zijn. Als jullie me niet kruisigen, dan zal ik zoveel zeggen, meer niet. Je zou het beter uitzoeken, anders zal je me meteen kruisigen. Ik wil dit niet meer. Goed? Moge God jullie zegenen.

Ja, mijn kind?

...

Daar is geen operatie voor nodig. In Sahaja Yoga hebben we technieken, goddelijke technieken, waardoor we ons hart openen. De verwarring vindt eigenlijk op een ander vlak plaats, en deze verwarring heeft ons problemen gebracht. Zie je, er bestaat verwarring over hoe onze relatie zou moeten zijn met onszelf, met anderen en met de maatschappij. Hier bestaat grote verwarring over, die lang geleden ontstond, toen de smriti [7] werden geschreven, of we kunnen zeggen, toen men godsdienst beoefende was het precies andersom. We begonnen van alles te doen en zo hebben we die vaardigheid verloren. De houding ten opzichte van onszelf zou zo moeten zijn dat we moeten proberen onszelf te perfectioneren. Het is absoluut tiranniek, zeg ik je. Wanneer ik probeer Sahaja Yoga te perfectioneren, ben ik tiranniek tegenover mezelf. De hoeveelheid werk die ik uit dit lichaam haal en hoeveel inspanningen ik kan leveren met behulp van dit lichaam, het heel ver rekken van al mijn geduld – ik werk het uit. Ik bedoel, normaal gezien weet je, raken mensen gewoon verkrampt: “O moeder, dit is teveel. We kunnen het niet aan.” Je hebt het zelf gezien. Maar je moet echt tiranniek zijn om jezelf te perfectioneren. Op die manier moeten we ons opstellen tegenover onszelf en met betrekking tot anderen zou het een ideale relatie moeten zijn.

Als je nu bijvoorbeeld een broer hebt, dan is hij je broer – hij zou een ideale broer moeten zijn. Als hij je vader is, zou hij ideaal moeten zijn. Maar hier bestaat zo’n verwarring over! Hoe meer verlicht, zogenaamd, je wordt, hoe verhevener je wordt, en dan is er verwarring over: wie is je zus, wie is je moeder, wie is je vader? Vervolgens begint er ook over de relatie tussen de Sahaja yogi's verwarring te ontstaan. Jullie zijn Sahaja yogi’s, jullie zijn allemaal profeten, jullie moeten elkaar respecteren. Jullie zijn allemaal profeten, jullie spreken dezelfde taal. Jullie moeten van elkaar houden. Niet op een rationele manier, het moet je overkomen, want de relatie moet gevestigd worden – deze relatie, die ideale relatie.

Er zijn zoveel mensen waarvan jullie weten dat ze boos op mij worden: “Moeder, u hebt teveel geduld met de Sahaja yogi’s.” Maar het zijn mijn kinderen. Ik moet mijzelf perfectioneren, en mijn relatie met hen moet ideaal zijn. Ik moet heel ver gaan om hen te vergeven, zodat ze vooruitgang boeken. Dus je verhouding met anderen zou ideaal moeten zijn. Ben je een ideale vader? Ben je een ideale moeder? Ben je een ideale zus en broer? Ben je een ideale burger ten opzichte van anderen? Maar de samenleving moet pragmatisch zijn. De maatschappij moet het op een pragmatische manier oplossen, en deze pragmatische oplossing komt door te veranderen.

Ik zou bijvoorbeeld vandaag de dag zeggen dat we in India geen vegetarisme nodig hebben. In Engeland hebben we vegetarisme nodig. Het is allemaal pragmatisch. De maatschappij moet pragmatisch zijn. Hier zijn we pragmatisch ten opzichte van onszelf, niet tegenover de maatschappij, we zijn pragmatisch tegenover onszelf. Alles lost zich op. “Wat is daar verkeerd aan?” Een vrouw met kinderen gaat ervandoor met een andere man. “Wat is daar verkeerd aan?” Of een vrouw met kinderen kan haar land verraden omwille van haar kinderen. “Wat is daar mis mee?”

Dus deze verwarring in ons creëert dit probleem, en daarom weten we niet hoe we onszelf moeten ontwikkelen. Als we onze verwarringen achter ons konden laten, dan kan het goed komen. Het kan gedaan worden met behulp van Sahaja Yoga. Al deze verwarringen werden gecreëerd door halfbakken mensen, zal ik zeggen. Er is namelijk niets mis met de incarnaties, met de profeten. Er is niets mis mee, het zijn perfecte mensen. Wat er verkeerd is aan ons, is onze instelling. En als we met onderscheidingsvermogen onze instelling bepalen tegenover onszelf, tegenover anderen en tegenover de maatschappij, dan zal alles zich oplossen. Het zal prachtig worden.

Door deze verwarring is ons hart gesloten. We zijn bang van anderen. Wat is er om bang van te zijn? De relatie is ideaal. Wat kunnen we nog doen? Jouw relatie wat hen betreft, jouw relatie, je hart is ideaal. Wat zij doen, doet er niet toe. Wat ik doe voor hen moet ideaal zijn. Ik moet van hen blijven houden. Ik moet hen blijven bewonderen, hen blijven aanmoedigen, hen blijven steunen en ze alles geven wat ik moet geven, om volgens mijn relatie te handelen. Stel bijvoorbeeld, een waterbron die zich onder Moeder Aarde bevindt, denkt ze na over welk soort boom dit is, over welk soort dingen hij doet? Ze geeft gewoon haar bron, haar water. Op dezelfde manier, omdat jij de bron bent, op die manier moet de relatie ideaal zijn. Deze verwarringen hebben hun werk gedaan en op een rationele manier hebben we al deze verwarringen geaccepteerd. En dit heeft ons in dit soort van valkuil geleid, waardoor onze harten gesloten werden. Goed?

Yogi verduidelijkt de vraag van een zoeker: “Kunt u het verschil uitleggen tussen Sahaja Yoga en Kriya Yoga?

Shri Mataji: Oh! In zekere zin komt het op hetzelfde neer, of het leunt toch erg dicht tegen elkaar aan. Ik zou bijvoorbeeld zeggen dat jullie de ware realisatie, of de ware doop, hebben gekregen door het ontwaken van de Kundalini, terwijl er anderzijds ook priesters zijn die de doop uitvoeren. Deze doop en die doop leunen erg dicht tegen elkaar aan. Op dezelfde manier vindt er Kriya Yoga in ons plaats wanneer onze Kundalini opstijgt. Er schiet iets in kriya, in actie. En die actie bestaat erin dat wanneer de Kundalini opstijgt, er een ontzagwekkend grote kracht opstijgt, en dit is een zeer unieke gebeurtenis waar het hele lichaam op voorbereid is. En als ze opstijgt, vindt er een soort golf van actie plaats in het lichaam. Net zoals de peristaltische bewegingen die ontstaan als we ons eten verteren, daar kun je het mee vergelijken. Als de Kundalini opstijgt, vindt er een soort samentrekking van de spieren plaats die ervoor zorgt dat de opgestegen Kundalini boven blijft, en achtereenvolgens zet het uit, opent het zich en trekt het samen. Al deze handelingen gebeuren automatisch binnenin ons, net zoals we een auto starten en het hele mechanisme in werking treedt. Zo vindt ook de kriya effectief plaats binnenin ons. De kriya gebeurt dus binnenin ons in Sahaja Yoga. Het is allemaal ondergeschikt aan Sahaja Yoga, dat wil zeggen de ‘yoga’ op zich. Maar al deze handelingen vinden plaats binnenin ons.

Er is daarentegen wel één ding dat we kunnen doen, namelijk dat we zonder de auto te starten aan het stuur beginnen te draaien. En dat noemen we dan ‘Kriya Yoga’. En dat staat in contrast met de ware Kriya Yoga, die spontaan is, en in ons ingebouwd. Je hoeft er niets voor te doen, je bent ervoor voorbestemd. Ik heb mensen gezien die hun tong hebben losgesneden. Ze bewegen hun tongen heen en weer. Enkele heel oude mensen in India hebben dit van iemand uit Amerika. Een verschrikkelijke man. Ze snijden hun tong los, en hun tongen hangen er zo bij. Het zijn waardeloze mensen. Er was ook een dokter bij, één dokter. Een zoeker; stel je voor dat een zoeker zo geruïneerd wordt. Ik vroeg: “Waarom? Waarom doet u dit?” En hij zei: “Wij moeten khechari doen.”

Khechari is iets waarbij je je tong lossnijdt, naar achteren brengt en probeert dit achterin met de punt van je tong te raken. Kun je je dat voorstellen? Het wordt ook wel ‘dawedi raveni pranayams’ genoemd – maar dit heeft geen enkel nut. Dit soort handelingen hebben het pad van de Kundalini beschadigd. Ik heb gezien hoe de Kundalini gepijnigd en verwond werd. Ze wringt haar hoofd in alle richtingen. Dit is het ego van de mens, waardoor hij denkt: “Ik kan dit doen, en ik zal tot het uiterste gaan om het te bereiken.” Vergeet het. Het is zo eenvoudig. Net zoals een brandend licht - een brandende kaars - een andere kaars kan aansteken. Zo eenvoudig werkt het. Doe dit jezelf niet allemaal aan. Als je een echte zoeker bent, vergeet het dan gewoon. Beschadig jezelf niet. Je hoeft niets te doen waar je jezelf mee beschadigt. Dit komt doordat het oprechte zoekers zijn. Hun ego wordt gevleid met de gedachte dat ze het kunnen doen, en daarom doen ze het.

In Sahaja Yoga hoef je niets te doen voordat je je realisatie hebt gehad. Zoals mensen die niet kunnen zwemmen, die je zegt: “Wees maar rustig. Wij zullen proberen je naar de kant te brengen.” Zo worden ze naar de kant gebracht, en dan wordt hen geleerd hoe ze moeten zwemmen, en hoe ze mensen moeten redden, en later redden zij de mensen. Je hoeft dus niets te doen voordat je je ware realisatie hebt gekregen, en het meesterschap daarover. Voordat je de meester wordt hoef je helemaal niets te doen. Je moet eerst de meester worden. Maar het kost nauwelijks enige tijd om meester te worden. Dat is te mooi om waar te zijn, maar toch is het zo. Alles wat perfect is ziet er ook zo uit, nietwaar?

[Iemand in het publiek zegt iets onverstaanbaars.]

Shri Mataji: Ja, wat schoenen betreft... Ik bedoel, zelfs op dat punt beginnen mensen met mij te redeneren: „Waarom schoenen?“ Ik zal er dus maar beter een verklaring voor geven, anders zullen ze straks wéér opstaan om te vragen: „Waarom schoenen?“ We zijn namelijk zo geïdentificeerd met onze schoenen.Kijk, schoenen zijn tegenwoordig – vooral in deze moderne tijden worden de zolen niet meer van leer gemaakt, maar van een ander soort materiaal, waardoor ze je isoleren. Het is werkelijk zo: schoenen isoleren je van Moeder Aarde. En om de hulp van Moeder Aarde te kunnen aanvaarden moeten we onze schoenen uittrekken; maar zelfs dat maakt mensen van streek, weet je. Kun je je dat voorstellen? Maar als je ze vraagt om hun tong los te snijden dan vinden ze dat niet erg. Ze willen dat het volledig ‘sahaja’ is. Maar àls het dan ‘sahaja’ is, dan moet het ook extreem ‘sahaja’ zijn, zo van: „Waarom moeten we onze schoenen uittrekken?“ Is het niet interessant, hoe we in elkaar zitten? Het is echt een spel, zo mooi! Goed, laten we nu onze schoenen uittrekken en vrolijk zijn. Er is niets ernstigs aan de hand.

Trek gewoon je schoenen uit, dat is alles. En richt nu alsjeblieft je handen naar mij, zo. Beide handen, en sluit je ogen. Houd je ogen alsjeblieft niet open. Dat is belangrijk. Tijdens diezelfde Kriya Yoga, waar je het over had, komt de Kundalini de eerste keer als ze opstijgt in contact met dit centrum hier. Dit centrum bevindt zich ter hoogte van het optisch chiasma. Hier verwijdt de pupil zich, en daarom stijgt ze niet op als je ogen niet gesloten zijn. Bij hypnose gaat het precies andersom. Dus houd alsjeblieft je ogen gesloten. En wees vriendelijk voor jezelf, wees vriendelijk. Veroordeel jezelf niet door te denken dat je ergens schuldig aan bent. Dit is de eerste mantra die we mensen leren, vooral in het Westen waar iedereen zich wel schuldig schijnt te voelen om het een of ander – ik weet niet wat, de oorzaak is onbekend. Het blokkeert op deze vinger, zoals men ook wel zegt. Dus voordat je waar dan ook mee start, zeg alsjeblieft vanuit je hart: „Moeder, ik ben niet schuldig.“

Er is niets om je schuldig over te voelen. Waar kun je ten slotte schuld aan hebben? Welke zonde kun je hebben begaan die niet overspoeld kan worden door Gods liefde? Voel je dus nergens schuldig over. Misschien heb ik in mijn lezing wel gezegd dat het niet goed is om het een of ander te doen, maar dat is niet erg. Voor mij maakt het geen verschil. Het maakt niet uit hoe je in elkaar zit, ik weet hoe ik het moet oplossen. Voel je dus gewoon in het geheel niet schuldig. Zeg gewoon: „Moeder, ik ben niet schuldig.“ Dat is heel belangrijk, want hierdoor raakt je Vishuddhi vreselijk geblokkeerd. Door deze schuldgevoelens ontwikkel je spondylitis aan de linkerkant, en allerlei andere problemen. Zeg dus maar beter: „Moeder, ik ben niet schuldig.“ Eén simpel ding: „Moeder, ik ben niet schuldig.“ Sluit nu je ogen. Voel je alsjeblieft niet schuldig. Zeg het steeds weer opnieuw: Moeder, ik ben niet schuldig.“

Houd alsjeblieft je ogen gesloten, doe je ogen niet open alsjeblieft. Leg je rechterhand op je hart, houd je ogen gesloten. Vraag dan vanuit je hart: „Moeder, ben ik de Spirit?“ Stel deze vraag. Het is een heel eenvoudige vraag, maar deze vraag zal zichzelf bevestigen. Stel gewoon deze vraag op een nederige manier: „Moeder, ben ik de Spirit?“ Zeg dit 12 maal alsjeblieft.

Dit antwoord zal een koele bries in je handen doen stromen.

[Shri Mataji blaast driemaal in the microfoon ]

Leg nu je hand op de top van je hoofd, waar je vroeger een zacht been had, de taloo. Ga na of er een koele bries uit komt. Je kunt mij één vraag stellen, omdat ik dit niet aan jullie kan opdringen, je moet er zelf om vragen. Je moet om je zelfrealisatie vragen: “Moeder geef mij alsjeblieft mijn zelfrealisatie.” Ik kan het je niet opleggen. Je vrijheid moet gerespecteerd worden. Als je naar de hel wilt gaan, kan je gaan. Als je naar de hemel wilt gaan, kan het ook uitwerken. Dus vraag me alsjeblieft om je zelfrealisatie. Eigenlijk geef ik het je niet, maar zo werkt het uit.

[Hier stopt de opname.]

[1] asana: Sanskriet voor ‘zitten’ of (ver)blijven; fysieke yoga oefeningen en lichaamshoudingen

[2] sahaja, sahaj: spontaan, aangeboren, volgens de cultuur van Sahaja Yoga

[3] Guru Nanak(a): 1469 - 1539 AC, Punjab, India. Eén van de 10 Primordiale (oospronklijke) Meesters; grondlegger van de Sikh religie.

[4] Kabir(a) : gerealiseerde heilige en dichter die leefde in Bihar, India, in de 16 de eeuw. Hij gebruikte veelvuldig Sahaj termen in zijn liederen en gedichten.

[5] ashtanga: betekent letterlijk ‘acht’. Patanjali beschreef in zijn Yoga Sutra’s acht principes waarop de Hatha Yoga discipline gebaseerd is.

[6] Ishwar pranidhana: overgave aan God (Ishwara), vertrouwen op het grotere geheel.

[7] smriti: klassieke religieuze geschriften uit India; geschriften waarmee men zich 'de oorspronkelijke wijsheid' herinnert.