Search Something Higher 1984-08-07
Current language: Dutch, list all talks in: Dutch
The post is also available in: English, Spanish, German, Bulgarian, Czech, Greek, Finnish, Italian, Lithuanian, Portuguese, Romanian, Chinese (Simplified), Chinese (Traditional), Slovak.
7 augustus 1984
Publieke programma's
Searcys at The Pump Room, Bath (England)
Ann-corr Trees audio-corr Ann-laatste corr 120511 1984-0807 Public Program, Bath, UK, DP Ik buig voor alle zoekers naar de waarheid.
Het doet me zoveel deugd om naar deze oude stad Bath te komen. De Romeinen, die hier vroeger leefden, zijn vandaag zozeer veranderd dat de Romeinen van toen onmogelijk nog in hen te herkennen zijn. Het leven is tegenwoordig zo enorm, maar echt enorm veel veranderd, en ook de ideeën over het leven zijn heel erg veranderd. In de evolutie van de maatschappij zijn we nu op een punt aangekomen waarop we beginnen te denken: "Wat nu?" Dat waar de Romeinen naar verlangden - macht - hebben we nu ervaren; vervolgens verlangden ze naar geld en bezittingen - dat hebben we ook allemaal genoten, en we hebben er de onzin van ingezien. En nu zoeken we verder dan dat, naar iets anders; iets dat we tot nog toe niet kenden. Maar er is een gevoel dat we moeten zoeken naar iets dat nog grootser is, nog hoger; iets dat absoluut is. Van deze categorie mensen zijn er vandaag de dag duizenden, of beter gezegd miljoenen, over de hele wereld. Daarom noem ik dit ook wel de bloesemtijd, waarin er duizenden tot vruchten moeten uitgroeien. Het is een bijzondere tijd, een heel, heel speciale tijd die in alle heilige geschriften wordt vernoemd als de 'tijd van de Verrijzenis', of de 'tijd van het Oordeel', of 'Krita Yuga', in de Indiase geschriften.
Over Krita Yuga staat klaar en duidelijk geschreven in de Indiase geschriften dat de mensen in deze tijd de verbinding zullen krijgen met het Goddelijke - 'sakshat'. Ze zullen hun realisatie krijgen, ook wel 'atma sakshatkar' genoemd, en dit zal allemaal gebeuren en worden volbracht en voltooid. Zo heeft men deze moderne tijden omschreven. Maar anderzijds is deze moderne tijd ook een tijd van complete verwarring, van complete relativiteit, waarin mensen totaal niet weten wat ze met zichzelf moeten aanvangen. Het waardensysteem, dat aanvankelijk heel primitief was, werd op den duur tamelijk stug, omdat er teveel grenzen waren gesteld aan de ontwikkeling van het leven en de ontwikkeling van de geest. En toen begonnen ze die grenzen in zulke mate te overschrijden dat ze alle gevoel voor verhoudingen verloren. En nu zijn de kleuren die we hadden zodanig vermengd geraakt dat het moeilijk te onderscheiden is wat de mens was, wat hij nu is en wat er van hem zal worden. De vraag waar we vandaag mee worden geconfronteerd is: zijn we geboren op deze aarde om te leven, te eten, verzekeringen af te sluiten, kinderen en kleinkinderen te krijgen en dan te sterven? Dat lijkt verdacht veel op het leven van een dier, is het niet? Wat maakt het dan zo bijzonder om een mens te worden?
Maar één ding beseffen we wel, en dat is dat mensen de aanleg hebben om iets te doen, iets bijzonders voor de gemeenschap, voor de mensen die hen omringen, voor de maatschappij waarin ze leven. En dit alleen al heeft in ons de aanzet tot deze ontwaking losgemaakt: het idee dat we manieren en methodes moeten vinden waarmee we dingen kunnen verwezenlijken voor de gemeenschap, voor de rest van de wereld. Het is overduidelijk aanwezig, dit bewustzijn dat we niet alleen kunnen leven, dat er een soort verbinding moet bestaan met het geheel en dat we op zoek moeten gaan naar die verbinding, die het ons mogelijk zal maken om werkelijk de goedheid, de rechtschapenheid en de gelukzaligheid van vrede uit te dragen. Nu is het eerste wat er gebeurt als we zo'n soort werk beginnen te doen - een bepaald soort sociale hulpverlening of een bepaald soort werk dat de gemeenschap van dienst is - dat we een zekere vorm van ego in ons ontwikkelen. Dit gebeurt heel vaak. Zo was ik ooit voorzitter van een bepaalde organisatie in India, genaamd Voorzitter van de Blinden. En toen ze de gouverneur eens wilden uitnodigen raakten zeer vooraanstaande dames, van zeer hooggeplaatste families, in een hevige discussie verwikkeld: wie mag er naast de gouverneur zitten? Ik stond echt van hen te kijken, zie je. Ik zei: "Jullie zullen omringd zijn door blinden, en blinden kunnen de gouverneur niet van iemand anders onderscheiden! Wat heeft het dan voor nut hierom te vechten, wie er naast de gouverneur mag zitten?"
En verbazend genoeg escaleerde de ruzie zo erg dat ze met geen mogelijkheid een oplossing konden vinden; dus gebruikte ik een beetje humor en zei: "Goed, laten we het volgende doen: we leggen een lange plank op het hoofd van de gouverneur en dan kunnen er een paar als spreeuwen aan de ene kant zitten en nog een paar aan de andere kant." En alleen met die humor kon ik hun gedachten tot rust brengen. Want zelfs al zijn ze nog zo hoog opgeleid, al hebben ze nog zo'n hoge positie in het leven, ook al zijn het welgestelde mensen die anderen willen helpen omdat ze vinden dat ze de armen moeten helpen - de mensen die ons geld of misschien onze steun nodig hebben - en actie ondernemen en hun tijd, geld en alles daaraan wijden, dan nog maken ze zich belachelijk met die sociale hulpverlening. Het komt er dus op neer dat, wanneer we een ander proberen te helpen, we in werkelijkheid slechts onszelf helpen. Omdat we het van binnen niet kunnen verdragen, dààrom proberen we een ander te helpen. Maar het probleem is dat je je daar niet bewust van bent, en daarom hebben mensen òf last van hun ego òf van een bepaald soort conditionering zodra ze in nader contact komen met een andere samenleving. Neem gelijk welke samenleving. Ik bevind me nu bijvoorbeeld in de Britse samenleving, zogezegd, of in de Engelse samenleving. Als ik hier kom dan moet ik me onmiddellijk aanpassen aan deze samenleving. Ik draag bijvoorbeeld dit rode teken.
Maar dan zal iedereen om je lachen en de draak met je steken. Dus dan zul je beginnen denken: "Wat is dit?" En je zult het eraf wassen, zie je, omdat je het gevoel hebt dat er iets niet mee in orde is. Of als je bijvoorbeeld naar India gaat en als je lippenstift draagt in de dorpen dan zullen de mensen zeggen: "Wat is er aan de hand met die vrouw? Waarom draagt ze lippenstift?" zie je, het is daar niet gebruikelijk dat je dat draagt. Dus dan zal iedereen haar uitlachen en zien dat het iets raars is dat ze doet, en vervolgens zal zij proberen zich aan te passen aan hun verwachtingen; en zo ontwikkelen we onze conditioneringen. Als je met de samenleving in aanraking komt ontwikkel je dus òf je ego, òf je superego oftewel je conditioneringen. Dus wat is het probleem - waarom ontwikkelen we deze dingen? Dit zou niet het geval mogen zijn.
We zouden in ons recht moeten staan - staan voor wie we zijn, en we zouden de hele wereld als getuige moeten gadeslaan. Het probleem is dus: in je omgang met de samenleving moet je weten dat je een wezenlijk deel bent van het geheel; dat iedereen die je ziet - of hij nu Engels is, Indiaas of Arabisch - deel uitmaakt van één groot wezen genaamd God Almachtig. En zolang deze delen nog niet ontwaakt zijn denken ze dat ze gescheiden zijn en vechten ze onder elkaar, of ze bezorgen elkaar conditioneringen of dagen elkaars ego uit, en zo gaat het maar door. Maar eenmaal ze zich bewust worden van deze collectiviteit - van het feit dat ze een deel zijn van het grote geheel - worden ze één en beginnen ze zich als één lichaam voort te bewegen. Zo heeft men ook in een experiment met heliumgas ontdekt dat, zodra je de temperatuur van heliumgas omlaag brengt, alle moleculen die een gevecht leverden met de hitte kalmeren, en ze worden zo collectief dat hun bewegingen en alles wat ze doen in dezelfde richting gebeurt - zoals de vogels bewegen in navolging van hun leider, zo beginnen zij zich ook te bewegen. Deze gebeurtenis moet in ons plaatsvinden als we zeggen dat we vrede willen in deze wereld, dat we van alles het beste willen en dat mensen in vrede en geluk zouden moeten leven. Dit moeten we weten: dat de mensen zoals ze nu zijn een transformatie moeten ondergaan. Zolang ze niet transformeren tot dit nieuwe bewustzijn van collectiviteit kunnen ze zich niet aanpassen aan de samenleving of aan een ander. Zo zul je ook zien dat je, wanneer je een vriend ontmoet, zult zeggen: "Hij is mijn vriend", of je zegt: "Hij is mijn broer", of: "Zij is mijn zus" - je krijgt een 'mijn'-gevoel, wat je het gevoel geeft dat je een heel nauwe band met elkaar hebt. Maar dan ontdek je plotseling: "Nee, hij is mijn vijand!"
En dan kun je zo'n grote vijanden worden dat je nooit zou geloven dat je ooit met elkaar bevriend bent geweest; en je zult diegene zelfs verraden op zo'n manier dat je versteld zult staan van jezelf. Dit overkomt ons omdat we niet weten dat de persoon waarmee we bevriend zijn ook deel uitmaakt van het geheel, en dat we dat in hem moeten wakker maken - dat bewustzijn, waardoor hij zal beseffen dat we allemaal deel uitmaken van het geheel. Nu ligt in ons de kracht om ons collectief bewust te maken. En deze kracht ligt in het heiligbeen oftewel het 'sacrum' en is bij ons bekend als de Kundalini, maar wordt in de Bijbel beschreven als de Heilige Geest. Nu is deze Heilige Geest die we uit de Bijbel kennen een heel vaag begrip voor veel mensen, omdat er niet duidelijk wordt beschreven wat deze Heilige Geest is. Ik heb het ooit een priester gevraagd; ik zei: "Wat bedoelt u met 'de Heilige Geest'?" En hij zei: "Ik ben agnostisch." Dus ik vroeg hem: "Wat doet u dan hier? Als u agnostisch bent, als u er niet in gelooft, wat doet u dan hier?" Hij zei: "Ik doe mijn werk."
Alles wordt voor hen dus herleid tot 'werk', zodra ze het niet meer kunnen verklaren. Maar het kan heel duidelijk verklaard worden dat dit de kracht is van de Oermoeder. We hebben de Vader en we hebben de Zoon, maar hoe zit het met de Moeder? Heb je ooit gehoord van een vader en een zoon zonder een moeder? Het is dus de Oermoeder die de Heilige Geest is, en zij is het ook die in ons weerspiegeld wordt als de Kundalini in het heiligbeen. Nu is dit heiligbeen zeer belangrijk, omdat het door de Grieken 'sacrum' werd genoemd, wat 'heilig' betekent. Zij waren er dus van op de hoogte dat er iets heiligs besloten lag in deze plaats - een kracht, of misschien wisten ze dat het de Heilige Geest was. Hoe het ook zij, ze wisten ervan, omdat ze het 'heiligbeen' noemden. Nu zijn er in ons zeven (energie)centra; zoals ik jullie gisteren in Bristol al heb uitgelegd hebben we zeven centra in ons - subtiele centra. Deze centra zijn in ons aanwezig.
Nu zou je me kunnen vragen: "Moeder, waarom zouden we dat geloven?" Ah, dat hoef je helemaal niet - je hoeft me niet te geloven, maar bekijk het wetenschappelijk, als een hypothese. En als ik het je bewijs, dan zul je weten dat wat ik zeg de waarheid is. Deze centra zijn dus in ons aanwezig, en deze centra uiten zich naar buiten toe - ze zijn op grof niveau zichtbaar in de vorm van diverse zenuwknopen, waar dokters van op de hoogte zijn. Deze centra zijn er dus, en zij hebben een veel subtielere eigenschap - zo is het eerste centrum, zoals ik jullie al eerder heb verteld, het centrum van de onschuld. Het tweede is het centrum van onze creativiteit. Het derde is het centrum van ons zoeken. We zoeken naar eten, we zoeken naar onderdak, en dan gaan we op zoek naar geld, bezittingen, macht, liefde: dit gebeurt allemaal via dit centrum, dat zich naar buiten toe manifesteert als de zonnevlecht. Daarboven bevindt zich het centrum van - we noemen dit ook wel het centrum van de Moeder, omdat dit het centrum is dat je bescherming geeft. Dit centrum heeft een bijzonderheid, namelijk dat het borstbeen eronder ligt.
En in het borstbeen worden, totdat je ongeveer twaalf jaar oud bent, antilichamen geproduceerd. En zij zijn als het ware de soldaten van de Moeder, en deze soldaten staan tot je beschikking in het borstbeen, en het borstbeen heeft de algemene leiding over al deze soldaten. Als er dus een aanval is, of als er iets is dat je beangstigt, dan begint het borstbeen plots te pulseren. En als het begint te pulseren, of te bewegen, dan is het gevolg daarvan dat de antilichamen informatie krijgen - net zoals jullie informatie krijgen via de ether; je ziet de ether niet, maar je kunt er wel informatie door ontvangen - op dezelfde manier zijn zij te vergelijken met radio's, en zo ontvangen ze de informatie, en dan beginnen ze aan te vallen; ze vallen alles aan dat de persoonlijkheid probeert te verstoren. Dan ligt daarboven het centrum dat we de Vishuddhi chakra noemen - dat is het centrum waar mensen hun hoofd hebben opgericht. Dit is het centrum dat ons tot mens heeft gemaakt, en alleen vanuit dit centrum ontstaan het ego en het superego, omdat dit het centrum van de collectiviteit is. We spreken namelijk door dit centrum, we praten via dit centrum, we communiceren met andere mensen via dit centrum, en als reactie daarop worden ego en superego in ons opgebouwd. En zodra dat in ons is opgebouwd, worden we een persoonlijkheid - ik ben iemand, hij is iemand, jij bent iemand - op dat punt worden we iemand die ik-bewustzijn heeft. Vanaf dat moment zal ik bijvoorbeeld zeggen: "Ik hou daarvan; ik wil dat." Zo zou ik bijvoorbeeld zeggen: "Ik ben een Indiër", en jij zult zeggen: "Ik ben een Engelsman."
En zo begin je al deze verkeerde identificaties op te bouwen, omdat je een individu wordt dat zich met allerlei dingen probeert te identificeren. En zo raken we ook afgescheiden van die kracht. Dit is de vrijheid die we krijgen, waarin we zelf door middel van vallen en opstaan moeten leren wat goed is en wat slecht. Dan ligt daarboven dit centrum hier - het centrum van Christus. Dit is het raam van Christus, zo zou ik het noemen. Maar dit centrum is ontzettend belangrijk, want dit centrum controleert deze twee instellingen van het ego en het superego. Daarom zegt men ook wel dat Christus is gestorven voor onze zonden. Als je Christus tot ontwaken brengt in dat centrum, zuigt hij deze twee instellingen, deze twee ballonachtige structuren, naar binnen. Hij zuigt ze naar binnen, zodat onze karma's - waarover men zegt dat we slecht karma hebben opgebouwd en dat we dit en dat hebben gedaan - allemaal meegezogen worden, en onze zonden en onze conditioneringen worden allemaal naar binnen gezogen. En dan treden we binnen in het koninkrijk van God, dat in medische termen ook wel het limbische gebied wordt genoemd.
Maar van hieruit moet je daarin doorbreken, en deze doorbraak is de bestemming - de bestemming waar je op uit moet komen, en deze is gevestigd in het fontanelgebied waar je je doop zult ontvangen. Maar de doop, zoals ik jullie gisteren vertelde, is slechts een kunstmatig ritueel. De ware doop is wanneer deze Heilige Geest opstijgt, waarbij je werkelijk de koele bries boven je hoofd begint te voelen. Dit is een wonder. Echt waar! Het is niet correct om niet in wonderen te geloven. Je zou een open geest moeten behouden. Zelfs al ben je een intellectueel, dan nog moet je hier oprecht mee omgaan, want als je zelf nog geen wonder hebt meegemaakt wil dat nog niet zeggen dat wonderen niet bestaan en dat er nooit wonderen gebeuren. Blijf gewoon vanuit het gezichtspunt kijken van een wetenschapper die voor zichzelf wil nagaan of het ook echt zo is. Er gebeurt dus een wonder op het moment dat de Kundalini opstijgt, al deze centra doorboort en door dit punt heen breekt.
Hoe nu al deze centra in elkaar zitten is iets dat we ook heel goed moeten begrijpen. We hebben in ons lichaam een autonoom zenuwstelsel. 'Auto' is een woord dat 'zelf' betekent. Maar wie is dit 'zelf'? Wie is deze 'auto'? Dokters weten er niets van, ze hebben het gewoon de naam 'autonoom' gegeven. Nu bestaat dit autonome zenuwstelsel uit twee delen: het ene is het sympathische en het andere is het parasympathische zenuwstelsel. Het sympathische zenuwstelsel gebruiken we wanneer we ons in een noodgeval bevinden; als we bijvoorbeeld heel snel rennen dan treedt het sympathische zenuwstelsel in actie en begint je hart heel snel te kloppen. Je hartritme ligt dan veel hoger dan normaal. Dit wordt geregeld door de activiteit van het sympathische zenuwstelsel.
Je kunt te allen tijde je hartritme laten versnellen, maar daarna vertraagt het ook automatisch weer. Hoe? Dit wordt geregeld door het parasympathische zenuwstelsel, dat zich in het midden bevindt. Nu zijn deze drie kanalen, die je hier ziet, de volgende kanalen: het kanaal aan de linkerkant is het linker sympathische kanaal - maar dan wel het subtiele kanaal, dat naar buiten toe zichtbaar is als het linker sympathische zenuwstelsel. En aan de rechterkant bevindt zich het rechter sympathisch zenuwstelsel, en in het midden ligt het parasympathische zenuwstelsel, dat ook verantwoordelijk is voor ons evolutieproces. We zijn nu dus geëvolueerd tot het menselijk stadium. Maar dit is niet de eindbestemming, want als dit de eindbestemming was dan zouden we alles weten. Maar we weten niet alles. We moeten binnentreden in een ander bewustzijn, dat Christus heeft beschreven als de tweede geboorte - niet van het vlees, en niet in de zin dat je andere kleren aantrekt of iets anders in uiterlijk opzicht, maar het is een gebeurtenis binnenin je die je tot iets 'maakt'. Je 'wordt' iets.
Het is een kwestie van 'worden'. En dat niet in de zin dat je gewoon lid wordt van een bepaalde groepering of dat je zegt: "Oké, ik behoor tot deze groep", of: "Ik draag dit soort kleren. Ik doe dit soort dingen." Dat is het niet. Het is een werkelijke gebeurtenis die binnenin je plaatsvindt, die je tot een gerealiseerde ziel maakt. En als je iets moet 'worden' - als het binnenin je moet gebeuren - dan is dàt hetgene dat we werkelijk als de waarheid kunnen zien. Je moet het aanvoelen op je centrale zenuwstelsel, net zoals je ook tot mens bent geëvolueerd. Je voelt aan wat vuil en smerig is, je kunt kleuren zien, je kunt de mooiste patronen zien, alles - omdat je een mens bent. Voor een hond maakt het geen verschil of iets vuil is of smerig - hij ruikt zoiets niet. Zo is het ook als je iets hogers wilt worden: je moet het aanvoelen op je centrale zenuwstelsel.
Het is niet zomaar een mentale projectie waarbij je zegt: "O, ik geloof hierin, ik geloof daarin. Ik geloof daar niet in." Zo zit het helemaal niet in elkaar. Je moet het aanvoelen op je centrale zenuwstelsel; je moet het voelen op je vingertoppen. En de manier waarop je het voelt, gebeurt heel spontaan, omdat het een levend proces is. Het is helemaal niet moeilijk, en het vormt ook totaal geen uitdaging. Het is allemaal in je ingebouwd; het is ongelooflijk eenvoudig. Je bent als een zaadje, en zodra je geplant bent in Moeder Aarde, ontkiem je spontaan. Het is zo'n spontane gebeurtenis dat het moeilijk is voor mensen om te geloven dat je het zonder de minste inspanning kunt bereiken, en dat je er niet voor kunt betalen. Voor mensen is dit echt een onmogelijk scenario: hoe kun je nu iets krijgen zonder ervoor te betalen?!
Maar we krijgen zoveel dingen zonder ervoor te betalen, en als dit het hoogtepunt is van jullie evolutie - jullie hebben nog nooit voor jullie evolutie betaald - waarom zou je er dan voor moeten betalen? En je hoeft er geen enkele inspanning voor te doen. 'Sahaja Yoga' betekent dus de spontane éénwording met het Goddelijke. 'Saha' betekent 'met', 'ja' betekent 'geboren' - het is dus spontaan, met jou geboren, dus iedereen heeft het recht op deze vereniging met het Goddelijke. Een andere betekenis van het begrip 'het Goddelijke' is de kracht van God, die allesdoordringend is en die al het levende werk verricht - de transformatie van een bloem tot een vrucht, de diverse seizoenen - al het levende wordt geregeld door deze kracht. En met dit Goddelijke moet je één worden. Je moet het op je vingertoppen kunnen aanvoelen. En 'yoga' betekent ook 'bedrevenheid', het verwijst ook naar de volledige kennis over deze goddelijke kracht - hoe je het moet hanteren, hoe je ermee werkt en hoe je het gebruikt. Door het ontwaken van deze Kundalini krijg je als neveneffect lichamelijke gezondheid. Ik heb al verschillende keren gezegd dat kanker te genezen is door niets anders dan het ontwaken van de Kundalini.
Gisteren heb ik jullie uitgelegd hoe kanker wordt veroorzaakt en hoe de Kundalini het uitklaart. De meeste van jullie ziekten ontstaan doordat de (energie)centra ontregeld zijn. Hun verbinding met het geheel is verbroken, of misschien mist er iets in de centra. Maar als de Kundalini opstijgt dan voedt zij ze zo goed dat door deze verzorging al deze centra - je mentale, lichamelijke en emotionele centra - volledig voldaan en vervuld raken, waardoor ze weer gezond worden. Je krijgt hierdoor dus een goede gezondheid, een gezonde geest en een mooi gebalanceerd emotioneel leven. Maar uiteindelijk, als ze deze grens overschrijdt, is dit de plaats waar God Almachtig verblijft. Nu zeg ik opnieuw dat jullie mij niet hoeven te geloven, want mensen geloven tegenwoordig niet eens meer in God. Ik stel dus dat dit de verblijfplaats is van God Almachtig, op de top van je hoofd - maar hij wordt ook weerspiegeld in je hart als de Spirit; en zodra de Kundalini die verblijfplaats heeft aangeraakt begint de koele bries in je handen te stromen. Eerst voel je de koele bries van je eigen Kundalini opkomen, en dan begint de genade door je heen te stromen en voel je de genade in je handen als het stromen van een koele bries. Zo gebeurt het.
En eenmaal dit gebeurt moet je jezelf beetje bij beetje vestigen; je moet leren te begrijpen wat het is, en dit kan voor sommige mensen hoogstens een dag duren, maar voor andere mensen eerder een maand, en daarna word je de meester. Je wordt een andere persoonlijkheid - je wordt zo machtig en zo vol mededogen; ongelooflijk mededogend en ontzettend machtig, zoals Christus, zie je. Toen mensen stenen wilden gooien naar Maria Magdalena omdat ze een prostituee was, ging hij daar tegenin. Voor de rest had hij niets te maken met prostituees, maar hij ging tegen alle mensen in en zei: "Nu mogen al diegenen die nog nooit een zonde hebben begaan een steen naar mij werpen." En niemand deed dit, omdat hij zo'n machtige, mededogende persoon was. En zo werkt het: je zult een persoon worden die geïdentificeerd is met de waarheid. Je bent van niemand bang, je zegt altijd de waarheid en je zult deze uit alle macht verkondigen. Zo hadden jullie bijvoorbeeld een groot dichter als William Blake, die over deze moderne tijden heeft gezegd dat in deze tijd de mensen van God - dat wil zeggen de mensen die God zoeken of die in God geloven - profeten zullen worden en dat ze de kracht zullen hebben om van anderen profeten te maken. En dit is precies wat Sahaja Yoga doet: je krijgt je realisatie en je begint anderen realisatie te geven. Net zoals een brandend licht een ander licht kan aansteken dat nog niet brandt, en dat brandende licht kan vervolgens weer vele andere lichten aansteken.
Zo eenvoudig is het. Het is geen kwestie van geven en nemen, maar het is als een katalysator: jij steekt een ander licht aan en die persoon steekt weer een ander licht aan. Er ligt dus geen verplichting in, het is geen kwestie van geven en nemen, maar het is gewoon een eenvoudige gebeurtenis die je kunt begrijpen. Deze Dr. Warren heeft zelf al realisatie gegeven aan duizenden mensen! Zelfs toen ik zelf niet naar Madras kon gaan stuurde ik hem, en hij gaf realisatie aan driehonderd mensen. En in India hebben we iemand die realisatie heeft gegeven aan tienduizend mensen. Dit is echt zo. En je kunt het verifiëren. Als je je zelfrealisatie krijgt dan zal het je verbazen dat jij zelf ook mensen realisatie kunt geven en dat je hen kunt genezen. Je kunt hen de vrede en gelukzaligheid van God schenken.
En vanaf dat moment word je collectief bewust; je wordt een wezenlijk deel van het geheel. Zo waren er gisteren verschillende mensen die een blokkade hadden ter hoogte van de Vishuddhi chakra - om verschillende redenen; sommigen hadden problemen, sommigen hadden spondylitis, en sommigen hadden weer iets anders - en ze konden hier niet voorbij. En zij hoefden alleen maar drie keer te zeggen: "Moeder, ik ben een wezenlijk deel van het geheel", en toen begonnen ze de koele bries te voelen. Zo eenvoudig is het. En toen begonnen ze de koele bries te voelen, want eerst werden ze op dit punt belemmerd. Dit zijn dus heel eenvoudige methodes die zelfs een kind kan uitvoeren, die je kunt gebruiken, en ik hoop dat we vandaag in deze prachtige plaats Bath allemaal zelfrealisatie zullen ontvangen. Moge God jullie allen zegenen. Als jullie vragen hebben kun je ze me stellen. Maar gisteren waren er twee mensen die zòveel vragen stelden! Ik verloor veel tijd door hen, en daarna liepen ze weg.
Het waren gewoon mensen die door een zekere guru waren gestuurd, of door iemand die alleen maar vragen wilde stellen - ze waren geïdentificeerd met een paar valse guru's. En achter jullie zitten hier nu zoveel mensen die naar allerlei valse guru's zijn geweest en die we hebben moeten behandelen en genezen. Sommigen leden aan epilepsie, sommigen aan kanker, sommigen aan dit en anderen aan dat - en ze hadden ervoor betaald, om al deze ziektes en problemen te krijgen. Sommigen eindigden in het gekkenhuis. Dus ik zou jullie willen vragen: identificeer je niet met deze guru's. Zelfs al heb je ervoor betaald, vergeet ze. Het maakt niet uit. Identificeer je niet met hen. Identificeer je met je Zelf. En dit is jouw eigendom, het is van jou, dat moet je beseffen.
Dat is mijn nederige verzoek aan jullie allemaal. Moge God jullie zegenen. Heel erg bedankt. Zijn er nog vragen? Ik heb goede ervaringen gehad met een Tibetaanse zoemmeditatie, 'Nada Brahma'. Is deze vorm van meditatie verenigbaar met Sahaja Yoga? Helemaal niet. Helemaal niet. Kijk, wat je kunt bereiken met deze Nada Brahma is dat je maar blijft zoemen en zoemen, en op een dag zal je hoofd niet meer stoppen met zoemen. En ik zal je de reden ervan vertellen.
Stel dat we iets zeggen - als we bijvoorbeeld 'aum' beginnen te zeggen of 'hum', of wat dan ook, dan wòrden we het niet. Stel dat ik zeg: "Ik ben de directeur van deze plek", wòrd ik het dan ook? En als ik zeg: "Ik ben 'Aum'", wòrd ik het dan ook? Door iets te zeggen, kunnen we het worden? Als we iets verklaren, worden we het dan? Er moet iets van binnenuit gebeuren. Zolang dat niet gebeurt heeft het geen betekenis en is het allemaal uiterlijk. Je kunt zeggen wat je wilt. Iemand kan zeggen: "Ik heb goede ervaringen gehad doordat ik gebeden heb opgezegd." Maar zo werkt het niet.
Je moet een volledige transformatie ondergaan. En dit zijn zeer gevaarlijke dingen, echt ontzettend gevaarlijk; want in Tibet is nu bijvoorbeeld de Lama zelf een mislukking, echt waar, hij is een complete mislukking. Toen ik ooit naar China ging met mijn man was ik echt verbaasd - noem het propaganda, of wat dan ook - toen ik in Lhasa deze man zag, die zoveel rijkdom had verzameld dat je het kunt vergelijken met de rijkdom van de Paus. Hij dronk zijn wijn uit een beker van zuiver goud die helemaal gegraveerd was, en hij had er een heel aantal van. Zijn bord was van goud, alles wat hij had was van puur goud. En waar had hij dat geld vandaan? Stel je voor: van deze Tibetanen, die zo'n arme mensen zijn. Ze zijn zo arm: ze hebben geen kleren, ze hebben niets om zichzelf mee te bedekken. Ik zeg niet dat communisme goed is, maar ik kan wel zeggen dat deze mensen hen echt hebben uitgebuit. Die hele vertoning in Lhasa was echt een openbaring.
O God! Deze mensen hebben die arme mensen geplunderd, en hoeveel hebben zij er wel niet onder geleden! En als je nu naar Tibet gaat dan zul je versteld staan: de mensen zijn zich er niet eens bewust van; ze zijn zo verward. Ze begrijpen het niet. Ze hebben alles wat ze hadden aan deze meneer Lama gegeven. En nu toert hij de hele wereld rond, niemand weet wat hij nu van plan is. Welke voordelen kunnen zij je geven? Het is een fabeltje. Het grootste voordeel dat je kunt ervaren is een meester te worden. Dan weet je àlles.
Je weet wat de Kundalini is, je weet hoe je anderen zelfrealisatie moet geven, en hoe je alles moet doen. Dat is het allerbelangrijkste. In het begin voel je je overal goed bij, zelfs al drink je. Zo kan het ook gebeuren dat je voor een bepaalde tijd - als je iemands naam zingt je ook een tijdje bezeten kan raken - en je kan je goed voelen. In TM (transcendente meditatie) is er hetzelfde probleem. Mensen die TM doen gebruiken bepaalde mantra's, en voor een zekere tijd voelen ze zich ontspannen; want er komt iemand anders in je geest, hij neemt de controle en hij neemt het van je over. En als hij het van je overneemt, voel jij je ontspannen. Maar ontspanning is het doel niet. Hierdoor word je geen meester. Dat is het punt: als je één wordt met het geheel dan ben je ontspannen, omdat er niets in je wordt uitgeput.
Je bent voortdurend ontspannen. Maar kijk eens hoe deze lama's eruit zien: helemaal verrimpeld, weet je, je kunt hun rimpels één voor één tellen. Het zijn verschrikkelijke mensen. Je kunt niet zeggen dat er iets bijzonders aan hen is. En welke goede daden hebben ze verricht? Ik heb nog nooit een lama iets goeds voor een ander zien doen. Ooit was ik in de gelegenheid om naast deze Dalai Lama te zitten, op een etentje waar mijn man door de Eerste Minister was uitgenodigd; en omdat de vrouw van de Eerste Minister er niet wilde zitten zat ik naast hem, en ik kreeg het zo warm! En de Eerste Minister was Lal Bahadur Shastri, en hij - hij wist er alles van, hij kende me en hij zei: "Heeft u het zo warm door hem?" Want hij was zelf een gerealiseerde ziel. Ik zei: "Ja, verschrikkelijk."
En hij zei: "Goed, dan zal ik een andere buitenlandse minister tussen jullie in plaatsen." En hij zorgde ervoor dat ik aan de andere kant kon zitten, en dat de buitenlandse minister daar ging zitten. Je zult het pas weten wanneer je gerealiseerd bent. En ik moet je ook zeggen, als je naar deze mensen gaat, dat het dan moeilijk is om je realisatie te krijgen - dat speelt ook mee; want zij creëren een probleem in je. En bij elke inspanning kom je in het sympathische zenuwstelsel terecht. Bij elke inspanning, zoals ik al zei, kom je in het sympathische zenuwstelsel terecht, waardoor je sympathische zenuwstelsel in actie komt. En als je sympathische zenuwstelsel geactiveerd wordt, dan ga je òf naar links òf naar rechts. Als je naar links gaat dan kom je in het collectieve onderbewustzijn terecht. Dat is de plek in ons waar al het dode zich bevindt, sinds onze schepping. En zoals ik jullie gisteren vertelde wordt kanker veroorzaakt door de entiteiten uit dat gebied.
En als je naar rechts gaat - de meeste van deze lama's brengen je naar de rechterkant. Weet je dat Hitler ook door een Lama werd onderwezen? De Dalai Lama was zijn guru. Hij leerde hem hoe hij de geesten van mensen kon beïnvloeden en hoe hij hen tot dit soort dingen kon aanzetten. Het is een algemeen bekend feit. De Dalai Lama was zijn guru. Al deze lama's zijn zo. Maar pas als je gerealiseerd bent zul je weten wat ze zijn. Mijn kleindochter was bijvoorbeeld maar vijf jaar oud - zij is een gerealiseerde ziel, terwijl mijn dochter en schoonzoon geen gerealiseerde zielen waren. En toen ze ooit naar Ladakh gingen zat daar een lama, zie je, op een berg.
En iedereen ging erheen en boog voor hem, maar zij vond dat helemaal niet leuk. En toen haar ouders erheen gingen en voor hem bogen werd ze heel boos - ze was nog maar vijf jaar oud. En ze deed haar handen zo, en ging voor hem staan. Ze zei: "Denk je nu echt dat je door dit lange kleed te dragen een gerealiseerde ziel bent geworden? Dat ben je niet! Je hebt het recht niet mensen te vragen voor je te buigen! Waar haal je het lef vandaan?" En ze waren zo geschokt en gegeneerd, ze zeiden: "Zeg dat niet..." "Nee! Waarom bogen jullie voor hem? Niemand mag voor hem buigen."
Stel je dat eens voor! Maar zolang je niet gerealiseerd bent... Het is ook heel moeilijk, want ze hebben heel mooie zakelijke voorstellen en ze hebben heel goede publiciteitsagentschappen. Toen ik laatst bijvoorbeeld naar Spanje ging was ik geschokt. Want er is nog iets anders waar deze lama's de aanzet toe hebben gegeven: dat we naar de Gobi woestijn moeten gaan, de Gobi woestijn! Stel je voor! De Gobi woestijn is een plaats waar je, zelfs als je er maar één mijl in loopt, verloren zult zijn. Voor 'nirvana' ga je naar de Gobi woestijn. Ze nemen dus al het geld van de mensen in ontvangst, bereiden zich netjes voor en nemen hele groepen mensen mee naar de Gobi woestijn. De arme stakkers lopen hun dood tegemoet - en zij zeggen: "Dit is het nirvana." Ze zullen nooit terugkeren.
Ze zijn dus naar hun nirvana gegaan, want ze zijn niet teruggekeerd. Zo spelen ze het. Zo heb ik ook mensen gekend in Engeland - één van hen was een man genaamd Omkar. Hij was 'Omkar' genoemd door een of andere - ik weet niet welke lama hem die naam had gegeven, want normaal gezien gebruikt niemand 'Omkar' als naam. Dus ik vroeg: "Wie heeft u deze naam gegeven?" Hij zei: "Ik ben naar een klooster gegaan." En wat was er gebeurd? Al zijn botten werden er gebroken. Hij zei: "Ze hebben me op mijn rug geslagen." Stel je dat eens voor.
Hoe is dat mogelijk? Al zijn botten waren gebroken! En het was onmogelijk hem realisatie te geven; om lichamelijke redenen was het onmogelijk. Maar langzaam maar zeker is hij herstellende. Hij is als een krankzinnige. Hoe kun je zo wreed zijn? Dus denk je nu nog dat Tibetanen zo'n grote gerealiseerde zielen zijn? Wat kan je leren van de Tibetanen? Iemand uit het buitenland is niet noodzakelijk een geleerde persoonlijkheid. Wat er in een boek staat hoeft nog geen heilig geschrift te zijn.
Je moet weten dat al deze dingen zijn ontstaan vlak na Boeddha's dood. Zo is het gegaan met elke religie; met elke grote persoonlijkheid die op deze aarde kwam is het zo gebeurd. Maar in de oude grotten hebben de heiligen die na Boeddha leefden geschreven dat het een spontane gebeurtenis is. Maar Boeddha sprak niet over God, omdat hij dacht: "Ik moet eerst over het Zelf spreken. Want als je over God spreekt dan zullen mensen onmiddellijk beginnen te denken dat ze God zijn geworden. Ik spreek dus beter over het Zelf; laat ze hun zelfrealisatie krijgen. Als ze hun zelfrealisatie niet hebben, hoe zullen ze dan ooit God begrijpen?" Ze worden dus ook wel - hij wordt ook wel 'Anishwar' genoemd, dat betekent dat hij niet in God gelooft, dat hij een atheïst is; maar dat is niet zo. Hij deed het gewoon met opzet, want hij dacht dat door over zo'n hooggegrepen begrip te spreken mensen in een denkbeeldige wereld zouden gaan leven. Praktisch gezien wilde hij dus eerst de zelfrealisatie hebben, en daarna de kennis over God.
Want het heeft geen zin een blinde persoon te vertellen over alles; je moet hem eerst zeggen: "Je moet je gezichtsvermogen krijgen." Laatst hadden we een vrouw van een boeddhistische meditatie, en zij kon haar realisatie niet krijgen; het spijt me dat te zeggen - normaal gezien kunnen we het geleidelijk aan oplossen, maar niet met haar. Want zie je, Boeddha verblijft in ons, aan deze kant hier. En dit gedeelte raakt helemaal opgezwollen als je boeddhistische meditatie beoefent, en dan moeten we het laten slinken met behulp van bepaalde mantra's; je kunt het niet anders laten slinken. Je moet hard werken voor zulke mensen, maar dat is niet erg. Omdat jullie allemaal zoekers zijn is het jullie recht om het te krijgen, en ik ben hier om voor jullie te werken. Een volgende vraag alsjeblieft? Een vrouw in het publiek vertelt hoe mensen niets willen weten over de Spirit. Ja, dat is het probleem in Engeland. Ik weet het, ik weet het.
Ik weet dat het probleem van vandaag is dat ze er niets van willen weten en dat ze heel sceptisch zijn. Maar alles is nu heel mooi aan het uitwerken. Kijk, het is namelijk ook zo dat zelfs God heel graag wil dat mensen het krijgen. Ik zal je eens vertellen hoe het uitwerkt. Laatst was ik er bijvoorbeeld niet, maar mijn man zag een programma waarin een stand-up comedian zei dat hij een koele bries voelt - zie je, hij sprak over zijn openbaring. Hij zei: "Plotseling begon ik een koele bries te voelen in mijn rug, en ik weet niet wat het is, maar ik voelde me heel ontspannen, en veel mensen voelen zich ontspannen als ze bij mij in de buurt zitten." Nu weet hij er wel niets over, hij blijft heel vaag over de koele bries, maar toch heeft hij het gevoeld. En over deze openbaring spreekt hij. En vlak daarvoor, één of twee dagen eerder, hadden we een gezamenlijke discussie en zeiden ze: "Moeder, hoeveel mensen zijn ervoor nodig om dat effect te krijgen?" Hoe wordt het ook weer genoemd?
Het 'honderdste-aap-effect'. Ik hoop dat jullie er al over hebben gehoord, dat toen de honderdste aap een trucje leerde, alle apen overal hetzelfde trucje begonnen te doen, zo'n soort effect. Ik zei: "Dat zal heel gauw gebeuren." En stel je voor, toen begon die man de koele bries in zijn rug te voelen! En hij kwam ermee op televisie, maar op de televisie waren ze heel erg sceptisch, zoals jullie het noemen - heel erg sceptisch. Maar dat deed me niet zoveel. Ik zei: "De tijd zal vanzelf komen", want we nemen geen geld aan, en we kunnen voor zoiets ook geen geld betalen. En toen iemand hen ontmoette en hen vertelde dat dit programma had plaatsgevonden en dat er iemand is die alles over dit onderwerp weet, toen kwamen ze onmiddellijk naar mij toe. En nu willen ze dat ik een programma geef. En als het eenmaal zo begint te lopen, dan zullen mensen zich aansluiten.
Het probleem is, zie je, dat mensen altijd zo'n grote belemmering van hun ego ondervinden. Het zijn heel ongevoelige mensen. Bovendien merk ik dat ze in een traditioneel land, zoals bijvoorbeeld Rome of Egypte, veel gevoeliger zijn voor goddelijkheid dan voor zinloze dingen. Je zult verrast zijn dat in Rome - we zitten nu hier, dus ik kan het jullie wel vertellen - in Rome is er nog geen enkele guru succesvol geweest. Geen enkele guru is er succesvol geweest. Maar toen ik erheen ging - alleen al bij het zien van mijn foto; alleen al bij het zien van mijn foto was de burgemeester zo verwonderd. Hij zei: "Dit is goddelijkheid" - alleen bij het zien van mijn foto. En hij nam het over, hij gaf ons een gratis zaal, hij publiceerde het en maakte heel veel posters en verspreidde ze overal. En in Rome werkt het heel goed. Maar niet in Engeland.
Ik ben hier al tien jaar hard aan het werken, maar de Engelsen zijn tamelijk stugge mensen. Maar dat maakt niet uit, het zal wel uitwerken. En ook in Egypte. Egypte is ook een plaats waar heel traditionele mensen leven. En een ander land waar ik dit zag is Griekenland. Zij zijn heel traditioneel, en wat er met traditie gebeurt is dat je begint te leren van de fouten die je maakt, zie je. Je gelooft in Raspoetin, je gelooft hierin en je gelooft daarin; maar dan begin je te beseffen wat de realiteit is, en hoe we dat kunnen verkrijgen. En zo komen ze tot dat punt. Maar hier lezen, lezen en lezen de mensen maar, en ze bereiken er niets mee; ze zijn zo verward! Ik neem hen dat allemaal niet kwalijk.
Maar ik moet wel zeggen dat ze de realiteit onder ogen moeten zien en dat je moet proberen in te zien dat je haar niet kunt kopen, eerst en vooral, en dat je er ook niet voor kunt werken. Het is een spontaan, levend proces van de levende God. Dit moeten we begrijpen. En zodra we dat eenmaal begrijpen zal het uitwerken, dat weet ik zeker. Ik begrijp waarom mensen zo zijn. En je zult verrast zijn dat ik wel tien jaar in Engeland heb gewerkt, maar dat we er niet zoveel Sahaja yogi's hebben als we in andere landen hebben. Zelfs Frankrijk doet het beter, verbazend genoeg. Frankrijk doet het veel beter, en Zwitserland doet het ook veel beter. Maar Engeland is een land dat heel erg tekortschiet, en ik werk hier ontzettend hard. Natuurlijk zijn er in India duizendmaal meer.
Dus het is in orde, het zal wel goed komen. Op dat vlak zijn de Engelsen heel evenwichtig - soms zelfs té evenwichtig, zie je! Eén ding dat heel goed is aan hen is dat ze om zichzelf kunnen lachen. Dus het zou toch nog goed kunnen komen. [Vraag in het publiek, herhaald door een yogi: Ze zegt dat u heeft gezegd dat guru's vaak meer kwaad dan goed doen. Maar hoe kunnen we weten dat u niet meer kwaad dan goed doet?] Ja, natuurlijk, dat zou kunnen - dat zou ik kunnen doen, zonder twijfel; dat moet je openlaten. Maar je kunt spreken met mensen die... Altijd als je naar een guru gaat - in feite heb ik gezien dat als jullie bij mij komen, je me vragen stelt, maar als je naar die andere mensen gaat dan doe je alles halsoverkop, echt halsoverkop. Ik heb mensen gekend die zesduizend pond hebben betaald om naar Zwitserland te gaan en daar alleen aardappelen te eten, water waarin aardappelen gekookt zijn. En ze hebben daar geleefd zonder ook maar één vraag te stellen.
Dat is dus een van de tekenen dat je vrij bent. Ten tweede moet je weten hoe het zit met anderen die naar mij zijn gekomen; hoe het met hen is verlopen. En ten derde moet je weten: waarom zou ik je kwaad doen? Welk voordeel heb ik daarbij? Ik neem namelijk geen geld van jullie aan, niets daarvan. Bij Gods gratie heb ik een heel goed leven. Wellicht ben ik heel welgesteld in het leven, want ik heb niets nodig van wie dan ook; dus waarom zou ik dit doen? In het leven dat ik hiernaast leid bekleed ik een zeer hoge positie, dus waarom zou ik naar jullie komen? Om welke reden? Welk voordeel kan ik behalen uit jullie?
Je moet dus geloofwaardigheid vestigen via de volgelingen. Maar jullie kijken nooit naar de volgelingen. Jullie gaan gewoon halsoverkop vooruit, omdat je gehypnotiseerd bent. Je denkt er zelfs niet bij na. Je stelt zelfs geen vragen. Ik vroeg hen ooit: "Waarom hebben jullie nooit vragen gesteld? Waarom heb je zesduizend pond betaald?" "O", zeiden ze, "Moeder, we bevonden ons onder een deken." En degene die de leiding had over die organisatie in Schotland werd epileptisch, zijn dochter werd epileptisch en zijn vrouw werd epileptisch, en toen - toen kwam hij naar mij. Toen kwam hij naar mij, in die toestand, en ik nam hem - ik nam hen in huis om hen te genezen.
Dus alle mensen die naar mij zijn gekomen, zoals Dr. Warren: hij leed aan hoge bloeddruk en allerlei andere dingen, en hij werd genezen - en dat niet alleen, hij heeft ook zelf vele mensen genezen. En er zijn er hier zoveel die geholpen zijn geweest. Mensen die alcoholisten waren, drugsverslaafden, enzovoort, ze zijn allemaal genezen. Je moet dus naar hen kijken, en kijken hoe het met hen is; en je kunt kijken hoe ze spreken en wat ze weten. Maar bij elke andere guru bestaat er zo'n hiërarchie dat je ze zelfs niet kunt bereiken. En als er iemand van hen spreekt dan leert hij alles uit het hoofd alvorens te spreken - er is niets spontaan aan, niets; ze weten er helemaal niets over. De geloofwaardigheid moet dus eerst en vooral gevestigd worden. Maar dat kun je met niemand anders doen, alleen met mij. Dat spreekt in mijn voordeel: dat ik je vrijheid geef. Ze zegt dat ongetwijfeld alle wegen naar Rome leiden.
En u sprak over de Dalai Lama, maar wat is daar nu mis mee? Nee, maar sommige wegen leiden ook naar de hel. Dat moeten we weten. Niet alle wegen leiden naar Rome, ze kunnen ook naar de hel leiden. Natuurlijk leiden alle wegen wel naar Rome als de persoon die je erheen brengt een goede gids is, een betrouwbare gids. Maar je kunt niet eerst naar de hel gaan en dan weer terug naar Rome. Dat kun je niet. Maar de mensen die betrouwbare gidsen zijn kunnen het doen. Zij nemen geen geld van je aan, dat doen ze niet. Zij geven je realisatie.
Zij maken je tot iets anders. Zij maken je tot rechtschapen, deugdzame en edele mensen. En dit is iets heel anders: ze zijn niet als degenen die zomaar iets verkondigen, of iets zeggen. Zij proberen geen rijkdommen te verzamelen. Zie je, zij zijn mensen met zelfrespect; het zijn geen parasieten. Zij leven niet van jouw inkomen. Hoeveel verdiende Christus? Je hebt het grote voorbeeld van Christus. Waarom ga je dan naar iemand anders? Vroeg hij geld?
Hij werd zelf verkocht voor dertig roepies. En Christus heeft gezegd: "Gij zult geen overspelige ogen hebben." Maar ik zou graag te weten komen of er ergens christenen te vinden zijn - welke christenen dit soort ogen hebben, die niet overspelig zijn. Heb je zelf onschuldige ogen? Schuilt er geen lust of hebzucht in je ogen? Zie jezelf onder ogen. Zij die over deze dingen prediken hebben dit allemaal wel - nog veel grotere zonden dan je zelf hebt. Hoe kunnen zij je dan verbeteren? Zij zijn degenen die leven van andermans bezittingen, van andermans geld. Zou jij graag van andermans bezittingen en verdiensten willen leven?
Zij sturen de kinderen hun huizen uit, ze verkopen hun huizen en zorgen dat ze op straat staan! Zouden jullie dat doen? Voor wie dan ook? Geld afnemen van de armen, zouden jullie dat ooit doen? Jullie zijn zo goed! Dat moet je begrijpen. Gebruik je hersenen. Maar zodra je de realisatie krijgt ontwikkel je deze onschuldige ogen. De ogen zijn zo krachtig! Zelfs door naar iemand te kijken met zulke ogen kun je hem zelfrealisatie geven.
Je kunt hen genezen. Laatst hadden we bijvoorbeeld een - wat was zijn naam, die man...? Een journalist, zie je, die kwam en zei: "Men zegt dat u mensen kunt genezen." Ik zei: "Goed." Dus hij zei: "Er is een vrouw die lijdt aan agorafobie (pleinvrees), en ze wil niet uit haar huis komen, dus hoe zou u haar kunnen genezen?" Ik zei: "Goed, als zij zelf niet kan komen, geef me dan haar foto; ik kan niet naar haar huis gaan" - hij was me een beetje aan het uitdagen. Ik zei: "Goed, breng me haar foto maar." En hij bracht me een foto. Ik keek gewoon naar de foto. "Ze leeft al tien jaar lang in deze toestand", zei hij; en toen zei hij: "U moet haar genezen."
Ik zei: "Goed, ik zal het proberen. Het is in elk geval heel gemakkelijk om deze ziekte te genezen." En ik zei: "Laat haar gewoon acht dagen alleen." Maar dat kon hij niet, zie je, hij verzette zich, dus als een detective ging hij erheen om te ontdekken wat er gebeurde. En toen hij naar haar huis ging was ze niet thuis. Ze was op stap met haar man; ze waren een gezellige wandeling aan het maken. En nu gaat hij daar een heel mooi artikel over schrijven. "Ziet u zichzelf als een spirituele genezer?" Nee, helemaal niet. Geen genezer.
Ik ben absoluut geen genezer. Ik ben iemand die je zelfrealisatie wil geven. Het is geen kwestie van spirituele genezing. Spirituele genezing bestaat ook in twee vormen: één ervan gebeurt natuurlijk door de mensen die gerealiseerde zielen zijn. Zo gingen we laatst ergens heen en natuurlijk kwamen we iemand tegen. (Waar was dat, toen de taxichauffeur met ons mee kwam?) [Yogi: In Nottingham.] Ah. Van de taxichauffeur die met de auto kwam wist ik dat hij een gerealiseerde ziel was. Dus hij begon gewoon met me te praten.
Hij voelde ook een zekere verbondenheid. En ik zei: "Tintelen uw vingers soms?" Hij zei: "Ja, heel erg." Ik vroeg: "Bent u een genezer?" "Ja," zei hij, "ik ben een genezer." Hij zei: "Hoe komt het dat u dat allemaal weet?" Ik vroeg: "Voelt u zich erg schuldig?" "Ja." "Oh," zei ik, "dat weet ik." Hij vroeg: "Hoe weet u dat?"
Ik zei: "Op de een of andere manier weet ik het. Maar u wilt het zelf ook weten." Want hij was een gerealiseerde ziel. Hij was een gerealiseerde ziel. Maar er zijn ook genezers die geen gerealiseerde zielen zijn. En dat zijn mensen die gebruik maken van geesten. Ze beginnen te beven terwijl ze voor je staan, en ze schreeuwen - dat is heel gevaarlijk. Een gerealiseerde ziel hoeft helemaal niets te doen. Hij hoeft je maar aan te raken en je zult je al beter voelen. Hij hoeft niet te beven en al dit soort 'tantrums' te doen.
Maar jullie zijn zo naïef, moet ik zeggen - daarom is er zo'n groot probleem. Verschrikkelijk naïef. In het Westen is onze boom goed ontwikkeld, maar de wortels niet. We weten helemaal niets over de wortels. Ik stond er zelf versteld van, omdat men er echt geen idee van heeft. Maar niet in India; in India weten mensen dit. Zij weten dit. Wij begraven bijvoorbeeld de doden in de kerk. In India zou niemand ooit doden in de kerk begraven - het is een heilige plaats, hoe kun je daar doden begraven? Maar zo is het nu eenmaal.
Jullie zijn naïef, ik weet het, maar ondanks die naïviteit zijn jullie ook ongelooflijk onbuigzaam. Maar wat we daar nu mee moeten aanvangen is soms een moeilijke vraag voor mij. Maar dat maakt niet uit. Het zal wel uitwerken. Ja? [Onhoorbare vraag.] Wat zegt u? [Yogi herhaalt: Kunt u uitleggen wat u bedoelt met de energie die door de ruggengraat opstijgt? En is het in feite niet gewoon hetzelfde als een tintelend gevoel dat langs de ruggengraat omhoog gaat, misschien? (aan de vragensteller: Bedoelt u eerder van fysieke aard?)]
[Vragensteller: Een gevoel van ontzag.] Ja. Een gevoel van...ontzag? [Yogi: Ja, hij brengt het gevoel dat je kunt ervaren langs je ruggengraat in verband met een gevoel van ontzag, en hij zegt...] Nee, dat is niet zo, nee - ik heb nog nooit van zoiets gehoord. Ik weet het niet. Dat is iets - zo werkt het niet. Kijk, als de Kundalini opstijgt dan voel je daar niets van, niets van die aard. Het enige dat je voelt is een koele bries boven je hoofd. Goed? En in je handen voel je ook een soort koele bries naar buiten stromen.
Maar in het begin zou je mogelijk een beetje hitte kunnen voelen, want als je teveel hitte in je lichaam hebt dan kan het zijn dat je wat hitte naar buiten voelt komen. En mensen die van het nerveuze type zijn trillen soms een beetje, dat is alles. Maar van dit gevoel heb ik nog nooit gehoord; het is een ongewoon gevoel dat wellicht ergens van afkomstig is - ik weet het niet. Ik heb de meest verschillende permutaties en combinaties bij mensen zien ontstaan. Zo was er bijvoorbeeld ooit een man die op de grond zat met zijn voeten naar mij gericht - dit is in India niet fatsoenlijk. Dus de mensen zeiden: "Hoe kun je je voeten naar Moeder richten? Het is niet fatsoenlijk." En toen zei hij: "Nee, mijn Kundalini is ontwaakt en ik kan springen als een kikker." Ik vroeg: "Wie heeft u dat verteld?" En hij liet me een boek zien van zijn guru waarin stond geschreven dat je moest springen als een kikker.
Kun je je dat voorstellen? Ik vroeg hem: "Dus u gaat nu in een kikker veranderen?" De meest verschillende permutaties en combinaties; je weet niet hoeveel dingen er al gepubliceerd zijn over de hele wereld. [Yogi: Hij wil weten hoe dit ontwaken in gang wordt gezet - het ontwaken van de Kundalini.] Dit is heel eenvoudig, zoals ik jullie al zei, net als het ontkiemen van een zaadje. Dat is mijn taak. Maar eenmaal ik dat heb gedaan, moet jij het ook doen. Goed? Laat dat je belofte zijn. [Vraag: U zegt dat valse guru's en leraars mogelijk naar de hel kunnen leiden.
Kunt u de hel omschrijven?] Maar waarom wilt u in deze mooie tijd meer weten over de hel? Kijk, het is al heel uitgebreid beschreven, als je de werken leest van gelijk welke grote dichters. Ik zou vooral aanraden om William Blake te lezen. Goed? Het is al zo uitgebreid beschreven, waarom wil je er meer over weten? Wat ik wil is dat je binnentreedt in het Koninkrijk van God. Wat de hel is - als ik zeg 'naar de hel', dan kun je epilepsie krijgen. En ik heb gezien hoe mensen epilepsie kregen, hoe mensen krankzinnig werden, dat ze hun huizen verlieten en wegvluchtten, ze sloegen iedereen, ze vermoordden elkaar, pleegden zelfmoord, vermoordden hun ouders, ze werden gewelddadig, gebruikten drugs en lieten zich in met allerlei zelfdestructieve dingen. Wat ik dus bedoel is 'zelfdestructief', in één woord.
Goed? [Vraag: Maar hoe zit het met mensen die aan deze dingen lijden van bij hun geboorte?] Ja, goed. Als ze daar dan al aan lijden dan heeft het een andere oorzaak. Maar toch lijden ze, is het niet? Maar als degenen die niet lijden - die normaal zijn - naar deze guru's gaan, hen geld betalen en het dan krijgen, dan kun je toch tenminste deze grote guru's ervoor verantwoordelijk stellen, of niet? Wat is er? [Vraag: zijn er volgens u nog andere guru's die... O, heel veel! Er zijn er heel veel. Maar zij liggen niet in de markt.
Er zijn er nog veel, veel meer. Er zijn er verschillende... Excuseer? [Yogi: Zijn er nog andere die je tot voordeel kunnen zijn?] Die je tot voordeel kunnen zijn? Voor iedereen? Jazeker. Maar kijk, in dit publiek - terwijl ik tegen jullie spreek, stellen jullie alweer tien andere vragen. Ze hebben geen geduld. Ze hebben totaal geen geduld. Ik zeg het je, ze hebben zo weinig geduld, al deze guru's, je hebt er geen idee van.
Ze kunnen het gewoon niet verdragen. Ik vroeg ooit een man of hij naar Amerika wilde gaan, ik probeerde hem met veel moeite te overreden, omdat ik geen tijd had om er zelf heen te gaan. Maar binnen drie dagen vluchtte hij er al weg. Hij zei: "Ik heb geen tijd voor die domme mensen." Hij blies gewoon de aftocht, zie je. Maar omdat ik een Moeder ben heb ik geduld met jullie. Zij hebben geen geduld met jullie. Wat kan ik daaraan doen? Ze zeggen me: "Over twaalf jaar zullen we terugkomen om u te helpen, Moeder." Zij kennen me heel goed.
Er zijn er zovéél, zovéél. Verschillende van hen hebben me al ontmoet, maar ze willen niet spreken met mensen die ze dom vinden. Wat is daaraan te doen? Ze vinden dat alle zoekers dwaze mensen zijn. Wat kan ik daaraan doen? Ze hebben geen geduld. Jullie moeten een Moeder hebben, die geduld met jullie heeft, nietwaar? Maar er komt geen einde aan, mijn kind. Deze vragen hebben geen betekenis. Door vragen te stellen zul je je realisatie niet krijgen, dat moet ik je zeggen.
Ik kan je dat niet garanderen. Ik kan je dat niet garanderen. Er is een kans dat je ze krijgt. Er is ook een kans dat je ze niet krijgt. Dus wees voorzichtig. Het is niet nodig om te discussiëren of te argumenteren; door argumenten zul je het niet krijgen. Luister naar me. Welk voordeel kan ik met jullie behalen? Dit is de eerste plek waar we zoveel vragen hebben. Waarschijnlijk zijn er hier een paar Romeinen, denk ik, herboren.
Ik heb er geen andere verklaring voor. Ik bedoel, niemand heeft al zoveel vragen gesteld als jullie me hebben gesteld, zonder enige betekenis. En jullie verdedigen deze valse guru's, die jullie geld hebben afgetroggeld, die zoveel mensen last hebben bezorgd en die hun steun geven aan satanische krachten. Dat is toch verbazingwekkend, nietwaar? Goed, het is niet erg. Nu heb ik al gezegd dat ik - goed, dat is alles. Als jullie willen dat ik ooit nog terugkom naar Bath, stel dan alsjeblieft geen vragen meer. Maar we zullen zien hoeveel er hier zelfrealisatie zullen krijgen. Dat is de hoofdzaak. De hoofdzaak is niet... Je zult beoordeeld worden door je Kundalini - laat ons zien.
Voordat je mij zelfs maar kunt beoordelen, zal zij je beoordelen. Laat ons dus zien hoeveel van jullie zelfrealisatie krijgen. Ik kan je niets beloven. Dat is het belangrijkste, dat moet ik je zeggen. Goed. Laat ons nu zien hoe het werkt. Vergeet nu alles wat ik heb gezegd. Laten we een aangename relatie met elkaar hebben. Dat wil zeggen dat je je nergens schuldig over hoeft te voelen, wat ik ook gezegd heb. Ook al ben je naar een guru geweest, ook al heb je iets gedaan dat verondersteld wordt verkeerd te zijn - het is niet erg.
Vergeet het gewoon. Zorg dat je nu gewoon in het nu bent. Je moet in het nu zijn om je realisatie te krijgen - dat is het allerbelangrijkste. Je bent op deze aarde geboren om dat te zijn, je bent een mens om dat te zijn. Je bent hier niet om zomaar je leven te verspillen. En dat moet ik je vertellen als Moeder, dat je daar nederig over moet zijn. Je bevindt je nu in een heel andere wereld. Er wordt hier niets verkocht, het is geen winkel. En het is hier een tempel. En in een tempel moet je nederig zijn, en moet je je realisatie in ontvangst nemen: dat zou je streefdoel moeten zijn.
Maar hoeveel van jullie het zullen krijgen kan ik niet zeggen. Het spijt me, maar dit is niet iets dat ik jullie allemaal kan garanderen. Maar als het bij sommigen werkt, dan zal ik zeer tevreden zijn. Dat is mijn taak. Laten we nu heel eenvoudige dingen doen, zonder verder nog vragen te stellen. Maar het is niet nodig om daarover te tobben. Als je nog geen enkele vraag hebt gesteld dan zal er niets misgaan met jou of met het publiek. Ik zeg het je, zelfs al stelde je honderd vragen dan zou het nog geen enkel verschil maken. Ik moet zeggen dat er tot nu toe nog niemand iets heeft gevraagd dat van intelligentie getuigt, dus ik denk dat jullie nu beter stoppen met vragen stellen. Ik ben daar een beetje te intelligent voor.
Laten we nu dus verdergaan op de manier waarop het wel moet gebeuren. Laten we het doen op de manier waarop het moet gebeuren. Als jullie zoekers zijn en als jullie in het nu zijn, dan ben ik er zeker van dat je het zult krijgen. Vergeet nu het verleden. Vergeet het verleden. Eén verzoek dat ik jullie nog wil doen, zoals ik jullie gisteren ook verzocht, is dat je je niet schuldig voelt over wat dan ook; want schuld komt uit het verleden. Vergeet dus het verleden, en je moet verklaren dat je niet schuldig bent. Er zijn veel mensen van goede kwaliteit, en zij zullen het krijgen. Je moet dus nu verklaren: "Ik ben niet schuldig." En je moet me 'Shri Mataji' noemen als je me aanspreekt, wat niet zo vanzelfsprekend is.
Je kunt me ook 'Moeder' noemen, om het eenvoudiger te maken - wat je maar wilt. Je moet dus zeggen: "Moeder, ik ben niet schuldig," vlak voordat je start met dit proces. Nu moeten we nederig worden in onze harten, omdat we in het Koninkrijk van God willen binnentreden. Maar als je degene die dit probeert mogelijk te maken steeds aanvalt, hoe zul je er dan ooit terecht komen? Hoe zul je er ooit in kunnen binnentreden? Kijk daar gewoon naar. Hoe is onze houding? Is ze fatsoenlijk? Het is niet beleefd, niet correct. Goed.
Nu doen we dus onze schoenen uit, gewoon om hulp te aanvaarden van Moeder Aarde. Een van de belangrijkste elementen is Moeder Aarde. En de Kundalini heeft haar basis in het heiligbeen, en de onderste chakra's bestaan uit het element van Moeder Aarde. Doe dus gewoon je schoenen uit, heel gemakkelijk, om Moeder Aarde met je voeten te kunnen aanraken. Deze Moeder Aarde is zeer belangrijk. [Yogi: Iedereen die deze ervaring niet wil meemaken, alstublieft, vertrek dan nu, iedereen die het niet wil...] Vertrek. Stoor anderen niet. Wees vriendelijk. Je moet beleefd zijn. Jullie moeten beleefde mensen zijn.
Stoor anderen niet. Als je het zelf niet wilt, goed en wel. Dat is geen probleem, je kunt gaan. Al degenen die er gisteren in Bristol waren weten hoe hard ik heb gewerkt op zoveel mensen, urenlang, om hen zelfrealisatie te geven. Het is een ondankbare taak. Ik zeg het je, het is een ondankbare taak - want zolang je jezelf niet vestigt is het zo'n tijdverlies, ik heb het gevoel dat het een enorm tijdverlies is. Het heeft gewoon totaal geen zin, want je geeft ze zelfrealisatie, ze vestigen zichzelf niet en het is gewoon zo'n enorm tijdverlies. Nu doet je leeftijd er niet toe, je ras doet er niet toe en het maakt niet uit tot welke gemeenschap je behoort. Als je een mens bent dan werkt het - zo eenvoudig is het. Nu moet je dus je handen open op je schoot leggen, zonder je ongemakkelijk te voelen terwijl je zit.
Dat is belangrijk, want ik wil niet dat je je ongemakkelijk voelt, en dat je daardoor besluit te vertrekken. Nu moeten jullie je schoenen uitdoen, alsjeblieft, want er zijn wel degelijk een paar Tibetaanse problemen. Als je je realisatie wilt, doe dan je schoenen uit, goed? Ja, doe ze gewoon uit. Dat is beter. Sokken, ja. Dat zal beter zijn, want ik wil op je werken - je bent echt een zoeker, nietwaar? Leg je handen op deze manier. Ja. Hmm.
Het begint erop te lijken. Goed. Ondanks alles is het in orde. Het is zo slecht nog niet. Nu vertegenwoordigt de linkerhand, zoals ik al zei, de linkerkant, de emotionele kant; en de rechterkant is de hand die de actie vertegenwoordigt. Nu is dit het verlangen dat we hebben, het verlangen. We leggen dus de hand van het verlangen aan de linkerkant, zo, steeds open, tijdens het proces waarbij we je chakra's meer ontspannen maken. Want sommige chakra's zijn in staat van opwinding en moeten tot ontspanning komen. Dit kun je zelf doen, en ik zal je direct vertellen hoe je dit kunt doen. Aan de linkerkant zullen we deze centra aanraken.
Eén ervan bevindt zich in het hart, waar de Spirit verblijft. Een ander ligt in het bovenste gedeelte van de buik. En dan ligt er nog een ander in het onderste gedeelte van de buik - allemaal aan de linkerkant. En verder is er nog een hier. Dit is de chakra waar je blokkeert als je je schuldig voelt. Hier, aan de linkerkant van je nek. En dan is er nog een hier, waar we waarschijnlijk ook een vraag moeten stellen. En vervolgens kom je hierboven, in het fontanelgebied, waar ik je zal vragen je handpalm op de plaats van je fontanelbeen te leggen. Nu is het nog warm, maar het zal wel goed komen. Laten we het doen.
Nu, het is heel eenvoudig. Je moet je ogen gedurende de hele oefening gesloten houden, want er is geen sprake van hypnose, niets van die aard. Het moet in jezelf gebeuren. De aandacht wordt naar binnen gezogen, en het is beter om je ogen gesloten te houden, want als je ogen open zijn is het mogelijk dat de Kundalini niet opstijgt. En zij bezorgt je geen last, ze geeft je geen enkel probleem - totaal niet; en je voelt je volledig ontspannen, je voelt je goed. Oké. Dus nu sluiten we onze ogen. Eerst en vooral: voel je absoluut niet schuldig, om welke reden dan ook, zelfs niet omdat je bepaalde vragen hebt gesteld - voel je niet schuldig. Alles wat ik heb gezegd, vergeet het gewoon. Wees vriendelijk voor jezelf.
Wees heel vriendelijk voor jezelf. En je moet jezelf respecteren. Op dit punt aangekomen leg je je rechterhand op je hart, aan de linkerkant. Aan de linkerkant ligt het hart, dus leg je rechterhand op het hart. Houd je ogen gesloten, en probeer in je hart te kijken, in de zin dat je je aandacht op je hart richt en zegt - je moet me nu een echte vraag stellen, een intelligente vraag. Stel de vraag: "Moeder, ben ik de Spirit?" Stel deze vraag driemaal: "Moeder, ben ik de Spirit?" Stel deze vraag driemaal: "Moeder, ben ik de Spirit?" (De linkerkant is teveel, het is links...) Breng nu deze hand naar boven - ik bedoel, breng deze hand omlaag naar de buik, op het bovenste gedeelte aan de linkerkant. Breng deze hand naar beneden, aan de linkerkant, op het bovenste deel van je maag.
Hier is een ander centrum, het centrum van de Primordiale Meester. Als je het wordt - als je de Spirit wordt, dan word je de meester, dan word je de guru. Logisch gezien moet je dus nu een andere vraag stellen: "Moeder, ben ik mijn eigen meester?" Stel de vraag: "Moeder, ben ik mijn eigen meester?" Stel deze vraag driemaal. Dat is een verstandige vraag. Je bent je eigen meester, je hebt helemaal geen meester nodig, in geen enkel opzicht. Ik ben niet je meester, ik ben gewoon je Moeder, meer niet. Nu, na het stellen van deze vraag breng je je hand opnieuw omlaag, naar het onderste gedeelte van je buik. En dit is een heel belangrijk centrum, waar ook wel naar gerefereerd wordt als de Swadisthan, die zorg draagt voor de aorta zenuwknoop in ons.
Oefen nu wat druk uit met je vingers en zeg hier - want op dit punt moet ik je bekennen dat ik je vrijheid niet kan overschrijden. Het is jouw vrije keuze. Als je de ware kennis wilt hebben, dan moet je erom vragen, ik kan het je niet opdringen. Je moet dus zeggen: "Moeder, geef me alstublieft de ware kennis, geef mij de zuivere kennis. Ik wil de zuivere kennis, de techniek van de zuivere kennis", wat een andere betekenis is van het woord 'yoga'. Je moet dit zesmaal zeggen, omdat er zes bloembladen zijn in dit centrum. Er zijn ook zes knopen, bijknopen in de aorta zenuwknoop. (Verschrikkelijk! Linker Swadisthan.) Hm - goed.
Je voelt je opnieuw schuldig. Voel je alsjeblieft niet schuldig. Voel je alsjeblieft niet schuldig. Voel je nergens schuldig om. Je hebt niets verkeerd gedaan. (Ah, nu is het beter.) Breng nu deze hand opnieuw omhoog, naar het bovenste gedeelte van je buik, waar het centrum van de Primordiale Meester zich bevindt. Omdat je om de techniek hebt gevraagd zal ik je vertellen dat je dat op de plaats van dit centrum moet bevestigen, door te zeggen: "Ik ben mijn eigen meester." Zeg het gewoon. Je moet het tienmaal zeggen, met het volste vertrouwen zeg je: "Moeder, ik ben mijn eigen meester."
Want hier zijn tien subplexussen, vergelijkbaar met tien valentiewaarden hebben wij deze tien plexussen. Ah! Vergeet je meesters! En vergeet alle slavernij! Ha! Goed. (In orde. Goed.) Tienmaal. In orde.
Goed. Tienmaal. Breng nu deze rechterhand omhoog naar je hart, opnieuw naar je hart. Hier verblijft je Spirit. Hier bevestig je opnieuw de techniek, en dit is de mantra die je op dit punt moet zeggen: "Moeder, ik ben de Spirit." In alle nederigheid, in al je glorie accepteer je het, onderken je het. "Moeder, ik ben de Spirit." (Dat is goed, heel goed.) Dit moet je twaalf keer zeggen. Maar voel je niet schuldig.
Nu moet ik je vertellen dat God de oceaan van liefde is. Hij is de oceaan van mededogen. Maar meer nog dan dat is hij de oceaan van vergiffenis. Voel je dus alsjeblieft niet schuldig, want welke zonde kun je begaan die hij niet kan vergeven? We onderschatten de kracht van zijn vergiffenis als we ons schuldig voelen. Voel je alsjeblieft niet schuldig. Zeg dus zonder je schuldig te voelen: "Moeder, ik ben de Spirit." (Kom naar beneden. Goed. Ah, dat is beter.)
Twaalf keer, omdat er twaalf bloembladen zijn. (Linker Nabhi. Meer aan de linkerkant, het is in orde. Er is niets aan de rechterkant. Ah! Beter. Maar er is teveel linker Nabhi. Het beweegt van hieruit.) Breng nu deze hand naar boven en leg ze, de rechterhand - je moet de rechterhand bewegen, en de linkerhand naar mij richten - leg ze aan de linkerkant van je nek. Aan de basis raak je bijna de linkerkant van je ruggengraat, en je oefent er een beetje druk op uit.
Op dit punt, voorlangs - je moet het doen, ga met je hand voorlangs, niet langs achteren, maar langs voren - en hou het stevig vast. Hier moet je nu zeggen, in het volste vertrouwen, met alle liefde en begrip voor jezelf: "Moeder, ik ben niet schuldig." Zeg dat alsjeblieft zestien keer. En als je je te schuldig voelt, zeg het dan maar beter honderd-en-acht keer, om jezelf te straffen, als je je teveel hierdoor laat meeslepen! (Dat is goed. Het stijgt op naar de Agnya. Ah!) Breng nu deze hand naar boven en leg ze op je voorhoofd, dwars. En houd je voorhoofd vast. Op dit punt - je weet, zoals ik al zei, dat dit het centrum is van Christus - moet je iedereen vergeven.
Sommige mensen zeggen misschien: "Dat is heel moeilijk, Moeder, hoe moeten we vergeven?" Maar het is een illusie dat je iemand niet vergeeft of wel vergeeft, want als je niet vergeeft dan ben jij degene die daaronder lijdt, niet de ander. Zeg dus alsjeblieft: "Moeder, ik vergeef iedereen." Het zal je verbazen: als je dit vanuit je hart zegt, dan zal dit centrum zich openen. Beter. Als je je nu nog altijd schuldig voelt is het beter dat je je hand op de achterkant van je hoofd legt. Houd het stevig vast - doe dit allemaal - en zeg voor eens en voor altijd: "O Heer, vergeef me als ik ooit fouten heb gemaakt." Voor eens en voor altijd; maar voel je niet meer schuldig na dit te zeggen en eigenlijk ook niet ervòòr. Zeg gewoon: "O Heer, vergeef me als ik ooit iets verkeerd heb gezegd of als ik iets verkeerd heb gedaan tegenover U." Houd de achterkant van je hoofd vast.
De achterkant van je hoofd - of zoals men ook wel zegt de optische kwab. Driemaal. Maar voel je niet schuldig. Voel je alsjeblieft niet schuldig. Dat is zeer belangrijk. (Opnieuw de schuld. Nu is het allemaal beter. Hm - het stijgt.) Zeg nu vanuit je hart: "Als ik ooit iets verkeerd heb gedaan" - tel je fouten niet, maar zeg het gewoon in het algemeen. Tel je fouten niet, wat het ook is dat je verkeerd hebt gedaan.
Tel ze alsjeblieft niet. Zeg enkel: "Als ik ooit iets verkeerd heb gedaan, vergeef me alstublieft." Meer niet. Want je bent de Spirit; en als je de Spirit bent, wat kun je dan ooit verkeerd doen? Je moet gewoon de Spirit worden, dat is alles. Je komt uit de modder tevoorschijn als een lotus. (Ha!) Leg nu deze hand bovenop je hoofd, op het fontanelbeen, dat nog zacht was in je kindertijd en dat ook wel de 'taloo' wordt genoemd. Oefen hier druk op uit met je handpalm en beweeg je hoofdhuid. Op dit punt - een ander kenmerk van yoga - kan ik opnieuw je vrijheid niet overschrijden, want jij moet zelf opklimmen naar je eigen vrijheid en glorie.
Je moet dus zeggen dat je je realisatie wilt, en dat ik je die realisatie mag geven. Je moet dus zeggen: "Moeder, ik verlang mijn realisatie. Geeft u mij alstublieft de realisatie." En dat moet je zevenmaal zeggen, omdat er zeven centra zijn - het brein is de troon van de zeven centra. Oefen er nu druk op uit en draai in wijzerzin. Druk hard op die plaats, met je handpalm. Breng nu je hand weer naar beneden, alsjeblieft, helemaal naar beneden. En breng je linkerhand omhoog om te voelen of er een koele bries naar buiten komt. Beweeg je hand omhoog en omlaag. Richt daar je aandacht op.
Ongeveer tien tot vijftien centimeter hoog - beweeg je hand gewoon omhoog en omlaag. Neem nu weer je andere hand. En voel nu met die hand. Boven je hoofd. (Het is allemaal... Omdat er zoveel Sahaja yogi's hier zijn; maar ik weet niet of de andere mensen het voelen.) Houd nu je andere hand zo. [Blaast in de microfoon.] (Het is als een berg.) Verwissel je hand nu weer, alsjeblieft. [Blaast in de microfoon.]
Voel je de koele bries? Nu, ter informatie, we hebben vele mensen die gerealiseerde zielen zijn, die naar Bath zijn gekomen. En zij zullen zich met je bezighouden. Je kunt je handen zo leggen. Al degenen die de koele bries niet voelen, steek je handen op, om te beginnen. Steek ze hoog op. Goed. Kom nu maar. Sahaja yogi's kunnen nu naar hen komen kijken. Voel je de koele bries?
Boven je hoofd? Boven je hoofd. Voel je je ontspannen? Goed, goed. Hoe is het met jou, van de Tibetaanse kwestie? Caleb - hij doet het goed, goed, goed - hij heeft het uitstekend gedaan! Caleb, kijk, hij is degene van de Tibetaanse kwestie. Hij is een zoeker, door en door. Heeft hij het al gekregen? Nee?
Hij is naar een zekere guru geweest, ik... Kijk naar hun chakra's, waar ze blokkeren. Werk gewoon op de chakra's. Ah, beter. Nu is het beter. Maar je moet het in je handen voelen. Houd nu je handen zo. Je moet het in je handen voelen. Sorry? Het wordt koeler. Eerst is het warm.
Voelen je handen nu warm aan? Goed. Nu, dit is een wonder, nietwaar? Leg nu je linkerhand op je maag, hier. Nee, aan deze kant. Je rechterhand naar mij, ja. Nu is het goed. Zij voelt alleen warmte. Maar ze zal het wel gaan voelen. Ze zal... Nee, leg het op de lever - de linkerhand op de lever, ja.
Hij is zelf een dokter, zie je. Heeft zij het gevoeld, de vrouw die vragen stelde? Wat zeg je? Nee? Warm? Wat is er, wat blokkeert er bij haar? Voelt hij het? Goed, goed. Dat is fijn. Hij heeft een Vishuddhiprobleem.
Hij heeft een Vishuddhiprobleem. Laat hem vragen of hij - "Ik ben een deel van het geheel" zal bij hem werken, want de Vishuddhi is geblokkeerd. Is dat zo? God zij dank! Goed. Ja, wat is er? Zoveel linkerkant, ik zeg het je, echt waar. Hmm. Hoe zit het met u, waarom heeft u niet gewerkt? Wat zegt u?
Caleb? Iedereen die het niet heeft gevoeld, steek alsjeblieft je handen op. Zij zijn helemaal naar hier gekomen om jullie te helpen, sommigen komen uit het Noorden van het land. Ja meneer. Er is daar iemand. Kunt u het daar zien? Kijk nu allemaal naar mij zonder te denken. Kijk gewoon naar mij zonder te denken.